Geert van Nunen
“Opa” , zeej mènne klèènzoon
“Kunde gij mèn meej neeme nôr ’t voeballe.
Ze zegge dè Willum Tweej bist goed voebalt. Onze pa heejter himmôl ginne zin in, hij kôlft meej zôn klèèn bölleke. Ons’smoeder heej daor zonne heekel aon. Ze zeej aatèèd: ‘Hoe klèènder d’n bôl, dèste grôter de kwal.
“Hoho,dè rèèmt nie en verders nie schèène oover jullieje paa.Hij doe goej wèrrek” zeej d’n oopa.
Ík za’s nôr Willum Tweej belle en vraoge hoe laot dè’t begient.
“Meej Dooretheej de secretaresse van Willem Twee”, zeej un vriendelek stemmeke.
Oopa: “Hoe laot begient zondag de wedstrèèd vraawke?”
Efkes laoter nao wè gerommel op de aachtergrond.
Dooretheej. “Hoe laot schikt ’t u?”
Dankzij de klaantvriendelekhèèd van Dooretheej viet Willum ’n punt of Twee.
En meej unne Schrobbelèèr en zunne klèènzoon steevaast in de haand, wier oopa bij Willum Tweej vaaste klaant.
Geert van Nunen