Louis Sparidans
Amper honderd jaar geleden was de agrarische sector in Tilburg voor veel inwoners nog een belangrijke bron van inkomsten voor de kosten van levensonderhoud. Praktisch al het werk werd nog ‘met de hand’ gedaan.
Maar stilletjesaan kwam toch de mechanisatie van de landbouw al op gang, getuige bijgaande afbeelding van een dorsmachine van de firma Bogaerts in Tilburg. Ik vermoed dat Bogaerts in die tijd al een soort ‘loonwerker’ was.
De dorsmachine werd evenwel, zo te zien, nog aangedreven door een aparte mobiele motorinstallatie.
Het dorsen met de hand was destijds namelijk nog een hele klus.
Vooral heel erg moeizaam en tijdrovend. Meestal moest dat nog met een zogenoemde dorsvlegel gebeuren, een werktuig bestaande uit een houten steel met daaraan meestal een ijzeren oog, waaraan vervolgens weer een dikker stuk rondhout was vastgemaakt.
En bovendien waren er ook nog meerdere mensen voor nodig om beurtelings de graankorrels uit de korenaren te slaan en vervolgens het kaf van het koren te scheiden door gebruik te maken van de wind middels het ‘opgooien’ van de korrels of door het te zeven. De vliesjes moesten er immers nog van af.
Je kunt je voorstellen dat een dorsmachine daarom meer dan welkom was!
Voorts nog (via BeeldOnline) een paar afbeeldingen van dorsmachine-demonstraties in Udenhout en Moergestel tijdens mijn jeugdjaren, halverwege de vorige eeuw. Ja, daar kregen ze toen nog heel wat mensen voor op de been.
Laat de boeren maar dorsen .....
Louis Sparidans
