Piet van Noort
- Datering van de gebeurtenis: 1940 - 1945
Boven het volledig verduisterde Nederland was daarbij het zilveren lint van het Wilhelminakanaal - van Oosterhout tot Beek en Donk - voor de navigatie van zeer groot nut. Zij kwamen daarbij - soms bij vele honderden - over Tilburg. Vaak heb ik staan luisteren naar het motorgeronk en staan kijken of niet een vliegtuig zichtbaar zou zijn als het voor de volle maan langs vloog. Dit laatste is merkwaardig genoeg nooit gebeurd.
Sinds 1942 was ik leerling van de Leoschool (Handelsklassen) in Tilburg; een zeer pittige school. Nadat de school op een rustige manier was begonnen zat ik na vrij korte tijd tot over mijn oren in het huiswerk.Vaak moest huiswerk dat vandaag was opgegeven morgen ingeleverd worden. Lijsten Franse woordjes, Duitse meervoudrijtjes, handelsrekenen, bedrijfsleer, boekhouden, thema's Frans, Duits, Engels. En daarnaast nog een aantal bijvakken. Het was bikkelhard werken en als regel begon ik om half acht met mijn huiswerk terwijl ik pas om half elf klaar was..
Ongeveer op dat laatste moment kwamen de bommenwerpers terug van het roergebied.
Ik had - omdat mijn huiswerk klaar was - een uitermate voldaan gevoel en ik meende dat de terugkomende R.A.F.-mensen dat gevoel met mij moesten delen. Zij waren immers hun bommen kwijt en zij hadden de raid - bijna - overleefd. Het gaf een merkwaardig gevoel van saamhorigheid met mensen die ik nooit had gezien en ook nooit zou zien. Dat voldane gevoel heb ik in mijn werk nooit gehad maar het was er weer toen ik de jaren-tachtig als penningmeester van de parochie Vught-Zuid bijna dagelijks de boekhouding zat bij te werken.
Uiterst merkwaardig.
Piet van Noort Vught.
9 augustus 2010
Foto 011356 Collectie Beeldonline Regionaal Archief Tilburg