Louis Sparidans
- Datering van de gebeurtenis: 2009 - 2010
Als de teller van deze site klopt wordt dit verhaal mijn 100-ste bijdrage aan Het Geheugen van Tilburg. Toen ik ruim een jaar geleden hieraan begon, had ik dit nooit kunnen bevroeden.
Honderd, het klinkt als een beloning en soms is dat ook zo. Als je immers honderd jaar wordt komt de burgemeester op bezoek, maar zover ben ik bij lange na nog niet. In zekere zin, gelukkig maar, want in dat geval ben je immers steeds dichter bij het moment dat "het" definitief afgelopen is.
Maar voorlopig zijn honderdjarigen nog een uitzondering. Trouwens, ook een briefje van honderd euro kom je nauwelijks tegen. Alleen als het om 's Rijks financiën gaat, dan vliegen de honderden miljoenen ons om de oren, alsof het niks is. Maar nu even terzake ; ik wilde het namelijk hebben over deze site.
Met veel bewondering lees ik heel vaak bijdragen op "Het Geheugen", waaraan de betreffende auteurs zichtbaar veel aandacht hebben besteed. Er blijkt dan soms dat er een heel gedegen studie aan vooraf is gegaan. Goed doorwrocht werk! Mijn complimenten! Jammer, dat het dan soms toch maar tamelijk kort "bovenaan" blijft staan.
Ikzelf behoor daarentegen slechts tot "de eenvoudigen" op deze site en dat past ook beter bij mij. Ik ben eigenlijk nog maar zelden met geschiedenis als zodanig bezig, ofschoon ik dat vroeger wel leuk vond.
Bij mij werkt dat tegenwoordig anders. Alleen al door het aanschouwen van het leven van alledag om mij heen, komen vaak spontaan jeugdherinneringen naar boven, herinneringen uit de tijd dat ik nog in Tilburg woonde; de jaren veertig en vijftig van de vorige eeuw. Persoonlijke herinneringen.
Daaraan heb ik dus de meeste verhaaltjes op deze site ontleend en misschien ben ikzelf nog wel het méést verbaasd, dat dat er in relatief korte tijd zoveel zijn geworden. Dat had ik goed een jaar geleden nooit gedacht!
Maar dat is tevens ook het leuke van "Het Geheugen van Tilburg", dat zulks kan. Het blijken ook vaak voor anderen heel herkenbare herinneringen te zijn, afgaand op de reacties van Tilburgers, die ik regelmatig ontvang. Tilburgse jeugdherinneringen!
Daarom roep ik bij dezen graag (oud)Tilburgers van mijn leeftijd op om hetzelfde te doen. Kijk om je heen en vergelijk het met vroeger! Schroom niet om zonodig hulp aan anderen te vragen om de verhalen van vroeger "op papier" te zetten resp. op deze site. Misschien uw kinderen of kleinkinderen?
U en uw herinneringen zijn het waard (!) , met een parodie op veel reclame-uitingen van tegenwoordig!
In de politiek zou men zeggen: met de kennis van nu, terugkijken op het verleden! Ook al wordt het dan soms wat (roos)kleuriger, dat is niet erg. Er bestaat geen objectieve werkelijkheid; het hangt er maar van af hoe je het bekijkt.
Louis Sparidans, Grave