Studentenhuis Gasthuisring 20

  • Datering van de gebeurtenis: 1981

Wonen aan de Gasthuisring 20 (fragement uit het verhaal 'Wat als...')

(...) Wat was er gebeurd als het op de ochtend van die 22ste mei 1981 anders was gelopen? Wat was er dan van mij geworden?

Ik woonde op dat moment aan de Gasthuisring in Tilburg, op nummer 20. Een bijzon-der huis. Was vanaf het begin van de eeuw een chique viswinkel geweest, maar werd nu sinds een paar jaar uitgewoond door studenten. Nou ja, studenten. Driekwart van de zestien bewoners van ons huis zat in de bijstand. Een waar reservaat van jeugd-werkloosheid. Alles was gek aan dat pand. Zo was de eigenaar een varkensboer uit Chaam, ene van Miert, die, al deed ie nog zo zijn best de schijn van harde huisjesmel-ker op te houden, eigenlijk maar een heel klein hartje had. Een varkenshart dat wel. Hij en zijn vrouw waren kinderloos, in bonis, en toen had de boekhouder dan op een dag gezegd dat de beste belegging voor hen twee op dat ogenblik onroerend goed was. Veel beter dan het geld op de bank zetten. In 1980 was de huizenprijs historisch laag. Maar ja, ze hadden al een groot huis, waarom er nog een bij? Nou waarom dan geen beleg¬gingsobject gekocht dat dienst kon doen als studentenhuis? Die boekouder wist nog wel iets te koop staan in Tilburg. Zij, mevrouw van Miert - een beetje romantisch aangelegd - vond het direct een goed plan. Zo'n verzameling jonge mensen. En je doet er nog goed mee ook. En dan had hij - na toch wat aarzelingen - uiteindelijk ook maar ingestemd. Zo hadden ze het gekocht eind 1979. Al onmiddellijk bleek dat ze een ‘molensteen in de zak' hadden gekocht - zoals ie het zelf zo mooi noemde. Er was zoveel achterstallig onderhoud aan de Gasthuisring 20 dat het ze duizelde. Vooral de kritieke toestand van de fundering, het leidingwerk en de riolering maakte een investering nodig die de koopprijs benaderde. En toen kelderde ook nog eens de varkensprijs. Natuurlijk hadden ze er beter aan gedaan de zaak gewoon op zijn beloop te laten, niet naar de klachten van die piepjonge werkloze huurders te luisteren, en gewoon kalm te wachten op een uitspraak van rechter of huurcommissie (die er toch niet zou komen). Tijd genoeg om dan een minimaal gebaar te maken. Maar dat konden ze niet, de van Mierts. Zo zaten ze niet in elkaar. Ze maakten zich zorgen, kwamen nogal eens over de vloer, maar had¬den niet de middelen werkelijk iets te doen. En verkopen kon ook al niet met hoe de markt er nu bij stond.

Een gek huis. Als er een kamer vrijkwam, maakten de huurders zelf uit wie de nieuwe bewoner zou worden. Maar omdat je het met zijn zestienen op die leeftijd het toch nooit eens wordt, en er ook geen begin van organisaties van wat dan ook maar in het huis bestond, regeerde het volkomen toeval bij de keuze van rekruten. Nieuwe bewo-ners waren er meestal gewoon op eens. Niemand wist zich te herinneren wie Rocky Butz - en rijzige vent onder de tatoeages van Elvis en een kamer vol Mariabeelden - ooit had binnen gelaten, en ook niet hoe zo iemand als Albert de Munnik ooit aan zijn kamer was gekomen. Ook ikzelf kwam september 1981 op een curieuze manier aan mijn pijpenla aan de voorkant van het huis. Tijdens de introductieweken van de Til-burgse Hogeschool mocht ik er een week lang logeren van iemand nog uit Zundert kende, Wim Dictus. Die was die zomer op theatertour naar Avignon. We waren niet echt dik, maar hij kon als tobbend straatartiest die vijf tientjes wel gebruiken. Toen hij uit Frankrijk terug kwam zag hij dat er achter in het huis een iets grotere kamer was vrijgekomen. Net naast de binnenplaats. Daar had ie minder last van het geluid van de straat. Goed voor een folk mu¬zikant. Hij vroeg niemand iets, maar betrok die leeg-staande kamer aan de achterkant gewoon. Toen ik een week later - de eerste week van september - terug kwam om mijn slaapzak op te halen, zag ik dat Wim al de helft van zijn spullen naar die achterste kamer had versleept. ‘Als je wil is deze kamer van jou,' meldde een klein briefje. Zo regeerde de macht der feiten over de bezetting van de kamers. (....)

Weten hoe het afloopt: zie 'Wat als...''op: http://wimvoermans.web-log.nl/ of http://www.wimvoermans.nl/pdf%20documenten/Wat%20als.pdf