Henk van Mierlo
- Datering van de gebeurtenis: 1967 - 1968
Louis Sparidans heeft het in zijn verhaal over De Gruijter over "Piet d'n Dief" aan het Besterdplein en de winkel van de Coöperatie in de Kruisstraat waar hij elke week naar toe moest.
"Het Anker" heette die winkel en daar werd ik als zoon van eveneens een textielarbeider ook vaak naar toegestuurd.
Onze Pa was ook bij de bond en dat was de Kleding en Textielbond St. Lambertus oftewel de "Kletex" (als onderdeel van de KAB, die later in de NKV en daarna in de FNV zou opgaan).
De contributie werd wekelijks door een meneer uit de Willem Passtoorsstraat opgehaald en dat werd dan in het contributieboekje afgestempeld.
Ikzelf had na mijn diensttijd een tijdje bij Tricotbest (de maker van de beroemde 3 Sterren Nylons) in Best gewerkt, maar dat heen en weer reizen beviel me niet zo en toen werd ik bij "Piet d'n Dief" als filiaalleider aangenomen in de Hoefstraat, tegenover de kerk.
De winkel was wat kleiner qua oppervlak dan die op het Besterdplein, maar had veel meer klanten. Misschien wel omdat de winkel van de Coöperatie wat verder weg was.
Ik moest wel het Kruideniersvakdiploma halen. Dat gebeurde in een avondcursus in een zaaltje van Café Voskens op den Heuvel.
Een van mijn collega's daar (Ronny Pigmans, rechts op de foto), kwam uit Theresia, uit de Minister Mutsaersstraat. Ik woonde zelf toentertijd in de Puccinistraat in Tilburg Noord.
In 1968 kregen we zowaar een verse vleeswarenafdeling en toen verdwenen daarom de mooie koperen koffiesilo's, simpelweg omdat er geen plaats meer was.
Er was inderdaad sprake was van 10% korting maar die gold alleen op het huismerk en die kreeg je via de kassabonnen ook terug. Wij stonden onze vingers "blauw" te tellen op zo'n primitief telmachientje om de klant ook werkelijk het bedrag uit te keren dat ze op die manier gespaard hadden.
Op een gegeven moment vond de directie in Den Bosch dat men met de tijd mee moest en werd de korting afgeschaft. We hebben toen op een zaterdagavond en nacht alle De Gruijter artikelen 10% in prijs moeten verlagen. Zodoende kwam er een eind aan de slagzin "En betere waar én 10%, alleen de Gruijter" en werden er meer A- merken in de winkel toegelaten.
Ik denk dat dit het begin van het einde was, want de klantenbindende spaaractie was ten einde en men ging meer en meer bij de concurrenten winkelen.
Op een gegeven moment trappeerde ik een klant op winkeldiefstal. Ze had een dubbele bodem in haar tas en daarin waren een paar pakken koffie verdwenen. Toen ik de politie had gebeld verklaarde ze dat ze die wel had willen afrekenen, maar dat ik te snel had ingegrepen. De politie vond dat ik had moeten wachten totdat de mevrouw met de gestolen waren naar buiten was gelopen. De districtsmanager die inmiddels ook was komen opdagen wilde dat ik die mevrouw mijn excuses moest aanbieden. Dat weigerde ik. Mijn baas vond dat daardoor mijn positie als filiaalleider onhoudbaar was geworden en daarom werd ik overgeplaatst naar de afd. Inkoop op het hoofdkantoor in Den Bosch. Dus kon ik weer heen en weer reizen, wat me echt niet beviel. Zodoende ging ik na korte tijd weer in Tilburg werken, ditmaal bij Spandon aan de Kraaivenstraat.
"Mien den Dief" kreeg later van "De Gruijter" zelfs nog een bloemetje voor het geleden ongemak, maar dat heb ik gelukkig niet meer meegemaakt.
Op de foto's het personeel van toentertijd (ik sta links) en een etalagewedstrijd voor sinaasappelen waarvoor ik "slechts" een eervolle vermelding kreeg.
Henk van Mierlo
Nuenen
