- Datering van het verhaal: 1964-1970
Rond ut pension
‘Rond ut pension' speelde zich mijn jeugd in de jaren zestig af. ‘Rond ut pension' ging ik ter kerke, ‘gewoon' op zondag of als misdienaar, ging ik naar de kleuterklas van zuster Celesta en naar de lagere school gewijd aan het H. Hart, ging ik naar de gym bij de Volt, deed ik boodschappen voor de fraters, was ik verkeersbrigadier en bezocht ik activiteiten in het patronaat. Met ‘rond ut pension' werd het gebouwencomplex (grotendeels Bedaux) binnen de ring Fatimaplein, Kruisvaardersstraat, Ringbaan-Zuid en Wethouderslaan aangeduid. Ook in mijn vrije tijd was ik er vaak te vinden. Ofschoon dit niet toegestaan was -er wandelden immers ‘ouden van dagen' zoals de bordjes nadrukkelijk vermeldden- vormden de trottoirs een mooi fiets- en rolschaatsparcours,. Verder kon je er goed ‘vader-heeft-een-winkel-en', trefballen, vanaf een bankje auto's tellen die op de Ringbaan reden of gewoon rondhangen. Als thuis gevraagd werd waar je naar toe ging, antwoordde je als vanzelfsprekend "rond ut pension". Het gebied vormde de kern van de buurt: pastoor Van de Velden controleerde vanuit de kerk, pastorie en kerkplein aan de Fatimastraat zijn parochianen, de fraters en zusters die lesgaven op de jongens- en meisjesschool bewoonden de kloosters aan de Kruisvaarderstraat en waren op deze manier nauw betrokken bij de opvoeding, de bejaarden van het tehuis aan de Ringbaan Zuid bleken scherpe toezichthouders en moeders en buurvrouwen wisselden vanuit de winkels aan het Fatimaplein eigen informatie in en uit. Kortom een (h)echte biotoop voor de periode tot mijn twaalfde levensjaar. Het door de kerk uitgegeven blad ‘Wij van Fatima' benadrukte dat gevoel nog eens extra.
Je kwam er eigenlijk alleen maar buiten in het weekend. In het voorjaar en de zomer fietste het gezin naar de Drunense duinen, Hilvarenbeek of Oisterwijk. Als pa vakantie had werden uitstapjes gemaakt naar de Efteling, de Beekse Bergen, Scheveningen, Valkenburg of Arnhem. Maar de meeste zaterdagen waren gewijd aan ‘de stad en de mert', en op zondag werden de grootouders op het Goirke en Theresia bezocht. Gestoken ‘in zondagse kleren' te voet langs het kanaal door de Koopvaardijstraat, over het Piusplein, de Heuvel, NS-plein, Besterdring en Leo Xlll-straat, met op de terugweg, via de dr. Mollerstraat, de stille hoop dat, na het bekijken van de voetbaluitslagen bij ‘het Nieuwsblad' op de Heuvelring, gestopt werd bij Lorenzo in de Piusstraat voor een ijsje.
De wereld werd groter, gelukkig, toen ik naar de middelbare school ging: gemengde klassen, met leerlingen uit meerdere sociale lagen, regelmatig ook nog eens niet-katholiek. We zijn nu zo'n veertig jaar verder en als ik me nu weer in de wereld van ‘rond ut pension' bevind, is deze fysiek sterk gewijzigd en naar eigen oordeel niet in haar voordeel. Mijn geest mijmert dan echter nog steeds een andere boodschap en dat maakt veel weer goed.
J. de Veer
