- Datering van het verhaal: September 2007
Veertig jaar woonde hij daar. Veertig jaar lang was hij een tevreden buurtbewoner. Samen met zijn vrouw en twee kinderen woonde Willeke Put in de Noorwitsstraat in de Bouwmeesterbuurt. Totdat er renovatieplannen kwamen.....wie, wat, waar en wanneer was de bewoners onbekend. De klad kwam in het buurtje.
‘Vroeger toen was het daar gezellig. Het was net een klein dorp. Elk jaar waren er verschillende festiviteiten zoals de Avondvierdaagse die door onze buurt kwam en de ‘Ronde van de Keldermansstraat', een wielerwedstrijd voor gewone fietsen. Met zijn allen zaten we dan buiten op de stoep en dronken er een pilsje bij. Dat was hartstikke gezellig. De mooiste herinneringen heb ik aan die lange zomeravonden, wanneer we met ons gezin en familieleden achterop de plaats zaten. Ik pakte dan mijn accordeon, want ik kan goed spelen. Ik speelde alle liedjes, van de Havenzangers tot en met André Hazes. Zodra ik dan klaar was met spelen, kreeg ik een applaus uit de hele buurt. Ik riep dan of er nog verzoeknummers waren. De buren en andere voorbijgangers stonden dan achter de schutting te luisteren, of in de poort, met een flesje bier in de hand. Ja, zelfs op een keer werden er zomaar wat centen en stuivers over de schutting gegooid. Als dank voor mijn mooie muziek. Waren er grotere familiefeesten, dan ging iedereen naar het ‘Zaoltje'. Dat was het buurthuis van de Vredeskerk, het patronaat. Alle feesten, bruiloften en partijen werden daar gevierd. En ik als accordeonist mocht daar dan spelen.
We waren maar gewone mensen, allemaal arbeiders. Met mijn beide buren Schoonus en Staps had ik een goed contact. We hadden buurtwinkeltjes zoals Brabers de kruidenier, Coolen en Smolders de slagers, Van de Pas de bakker, Van de Schoot de drogisterij, Visker de ‘galanterie', San van Dongen het café en groenteboer Van Iersel. Die groeide uit van winkeltje tot supermarkt en is nu een Toko geworden.
Kijk, zo zie je maar hoe die buurt verandert. Want sinds die renovatieplannen is de gezelligheid voorbij. Ik heb het idee dat ze de buurt bewust hebben laten verpauperen. Ze stopten allerlei vreemde mensen bij elkaar. De criminaliteit nam toe en elke dag stond de politie voort in onze buurt. We wilden daar weg. Twee keer kregen we een flat aangeboden, maar niet naar onze zin. Nu wonen we vlakbij het kanaal, waar we een mooi appartement hebben gehuurd. Toch kan het niet tippen aan die goeie ouwe tijd. In plaats van accordeonmuziek hebben we nu 's avonds het gesnater van de ganzen.'
Met dank aan: Willeke Put
Fotografie: Jan Stads