Stadsmuseum Tilburg
In het pand had eerder een cafetaria gezeten en inmiddels had de woning zo’n zes jaar leeg gestaan. De hele benedenverdieping (nummer 24 en 26 waren toen al samengevoegd) was gebruikt voor de cafetaria. Voorin was het zitgedeelte, dat vol stond met tafeltjes en een loket had op de hoek van het Smidspad en de Leo XIII Straat. Achterin zat de keuken, de uitbaters woonden zelf op de eerste verdieping. De sporen hiervan waren nog duidelijk zichtbaar toen Hans het huis kwam bekijken: daar waar ooit de keuken had gezeten, waren de wanden betegeld en er zat vet op de muren. De inrichting was gemaakt van hardboard, piepschuim, spaanplaat en de plafonds waren verlaagd. Toch zag Hans er de praktische voordelen van in, want de achterste ruimte zou geschikt kunnen zijn als atelier, waar hij grote keramiekovens kon neerzetten. Bovendien was de woning goedkoop en werkten Hans en zijn vrouw beiden parttime, waardoor er genoeg tijd overbleef om te klussen en te werken in het atelier.
Er moest dus nog veel gebeuren aan het huis en Hans besloot zelf te gaan verbouwen. Als docent handenarbeid had hij immers al van veel dingen wat ervaring opgedaan als het op klussen aankwam. Destijds waren er ook nog een hoop winkels in de buurt om materiaal te halen. Aan de hand van verschillende tekeningen (het eerste ontwerp komt uit 1909 en in 1975 is het pand verbouwd) werden er muren weggebroken en balken doorgezaagd. Waar eerst een grote koelcel stond, werd een tuin aangelegd, evenals een terras op een plat dak en een extra atelierruimte. De buitenkant van het pand is daarbij grotendeels hetzelfde gebleven, met de kenmerkende twee vleugeltjes aan de voorkant.
Inmiddels woont Hans er al heel wat jaren en is hij niet van plan om de plek te verlaten. De ligging (en meer specifiek de breedtegraad die dwars door de woning loopt) leidde zelfs tot een kunstproject waar hij aan werkt: Latitude 51. Hij heeft er zijn atelier (beneden voor het grove en stoffige werk, boven voor het fijne werk) en vindt het een interessante plek, zo dicht bij De Pont en het TextielMuseum.
Interview en tekst: Lis Engbers
Voor het gebied tussen Wilhelminapark, TextielMuseum en De Pont museum is (onder andere door de twee musea en de gemeente) de Gebiedsagenda Museumkwartier gemaakt. Belangrijk punt in die agenda is het aangenamer maken van routes in het gebied voor wandelaars, bijvoorbeeld door meer aandacht te geven aan groen, erfgoed en cultuur. Het Smidspad is een van deze routes. in september-oktober 2023 vertellen we enkele verhalen over het Smidspad.
