Geert van Nunen
Tilburgers spierse hullie kaawgummekes nèffe ut putje. De vööllakkers, ze kunne nie mikke.
Lest gong ik ööt fietse en toen waar ik al rap oover de rooje toen ik meej dees nat rèègenweer in unne bocht bekaant weggleej over al die kaawgummekes die nèffe die straotputjes zèn gemikt. Tilburgers, vööllakkers en ze kunne nie mikke.
Ons schôon Tilburg heej schôon fietspaoje en daor motte we zööneg op zèèn. Meej kaawgum spierse moete we meej ophaawe, want dur gao gin êene kauwgum in’t putje. Want as dieje kauwgum onderweg is nòr dè putje, dan stöötert’tíe d’r nèffe en dus gaotter ginne êene in.
En dan zeg ik: “Inslikke dieje handel en töös in oew èège putje afleevere!”
En assie onderweg blèèft plekke, dan vatte mar un glôske schròbbelèèr vur ut glijwèèrek.
Geert van Nunen.