In mijn kinderjaren was alles in Tilburg ‘minder’. Er woonden in die jaren in Tilburg tamelijk veel arme mensen, althans meer dan bijvoorbeeld in Den Bosch waar ik, na mijn HBS-tijd op Odulphus, vanaf 1958 ging werken.
Ofschoon ..... het was natuurlijk een volkomen subjectieve waarneming van me want ook in Den Bosch had je destijds een wijk als ‘de Pijp’, het best vergelijkbaar met ‘de Koningswaai’ in Tilburg. Daar was het écht ‘armoe troef’.
Maar als ik in Den Bosch tijdens pauzes rondwandelde zag ik toch al gauw het verschil met Tilburg.
In de jaren die volgden werd alles anders. Er begon welvaart te ontstaan. Tilburgers kochten een bromfiets, nadien een (Vespa)-scooter en nog later een Volkswagentje of een Opel-Kadetje.
Thuis kochten ze voor het eerst van hun leven een bankstel, een TV, eerst nog een ‘zwart-witte’ maar al gauw werd dat een kleurentoestel en vervolgens een nog grotere, met alles erop en eraan.
Van voor het eerst een vaste telefoon werd het een mobiel toestel en tegenwoordig een smartphone en uiteraard ook een laptop of een tablet.
Sommigen ‘namen’ ook maar een andere partner. Het zijn maar een paar voorbeelden. Het verschil met ‘Den Bosch’ vervaagde volledig.
Maar werden de Tilburgers ook gelukkiger? Ik vraag het wel eens als ik oudere Tilburgers ontmoet.
Sinds een paar jaar hebben we crisis. De groei is er uit. We moeten bezuinigen. Ook in Tilburg. Moeten we weer terug naar economische groei? Of kan het ook blijvend met ‘wat minder’? Natuurlijk geldt dat niet voor iedereen.
Maar kúnnen de Tilburgers wel ‘met minder’? Ik denk van wel. Ieder weldenkend mens kan weten dat economische groei niet onbeperkt door kan gaan. Het huidige economische model, gebaseerd op constante groei is simpelweg onhoudbaar.
We moeten op zoek naar manieren om niet alleen ‘met minder’ maar zelfs beter te kunnen gaan leven. Consumptiedrang en hebzucht is nergens voor nodig om gelukkig te zijn. Een ‘koopje’ op Marktplaats voor noodzakelijk meubilair of god-weet-wat kan ook gelukkig maken.
Een beter leven, meer met minder. Een duurzamere samenleving, daar moeten we naar toe. Ben creatief!
In het ‘Tilburg van mijn jeugd’ met zoveel ‘minder’ was het gros van de mensen heus niet ongelukkiger ..... in elk geval tevredener.
Louis Sparidans