Louis Sparidans
Een herinnering .....
Toen ik (ongeveer) vijftig jaar geleden uit Tilburg vertrok, kwam juist de hippiecultuur op gang. Niet dat er enig oorzakelijk verband tussen bestond, maar toch .....
Ik werkte destijds in Den Bosch en droeg in die tijd al een paar jaar een baard (die ik overgehouden had van een reis door het noordelijk deel van de Sahara), dus al snel werd ik door mijn collega’s daar aangeduid als ‘die Tilburgse hippie’.
Natuurlijk, we kenden in die tijd al Elvis Presley, Bill Haley & His Comets (‘Rock around the Clock’) en naderhand ook de Beatles en de Rolling Stones. En ofschoon het nog een tijdje duurde voordat ik hun muziek kon waarderen, vroeg mijn baas toch al regelmatig: “zeg, hoelang denk jij die baard van jou nog te laten staan?”
Ik droeg evenwel mijn baard puur voor het gemak en kon dus ‘gemakkelijk’ terugvragen: “zeg, wanneer laat u uw baard eens groeien?” Het was nog de tijd dat de baas met “U” werd aangesproken.
We waren eind jaren vijftig net gewend geraakt aan ‘nozems’ en ‘brozems’ (als ze al over een bromfiets beschikten) maar het woord ‘hippie’ kwam er toch al heel snel voor in de plaats. De babyboom-generatie van vlak na de oorlog (WO II) zat er aan te komen.
De ‘Koude Oorlog’, de Vietnam-oorlog en wederzijdse nucleaire bewapening waren in volle gang. ‘Make love, not war .....’ werd zoetjesaan hét thema in die tijd. De ‘flower-power-beweging’!
Er moeten natuurlijk foto’s van zijn, van ‘hippies in Tilburg’, alleen het Regionaal Archief geeft ‘nul op rekest’.
Wie heeft er wel? Plaats ze op ‘Het Geheugen’ !
Zelf heb ik er geen, vandaar als illustratie hierbij die ‘Sahara-foto’ van mezelf uit die vroege zestiger jaren, als surrogaat-hippie. Mét baard uiteraard.
Mijn echtgenote kent me niet anders.
Louis Sparidans