Louis Sparidans
- Datering van de gebeurtenis: 1954 / 55
Wie wat bewaart, heeft wat. Iedereen kent wel deze uitdrukking. Sommigen verfoeien het, vooral als ze 'een broertje dood hebben' aan het bewaren van allerlei 'rommel'.
Maar wat voor de een 'rommel' is, daar is een ander juist naar op zoek. Rommelmarkten en ruilbeurzen bestaan ervan!
Zo heb ik in het verleden ook het een en ander bewaard en ben ik thans bezig om te bezien: wat doe ik er allemaal nog mee resp. waarom, waarvoor en voor wie ?
Zo kwam ik vanmorgen enkele dankbetuigingen tegen van 'onze prinsessen' uit het midden van de jaren vijftig, toen ik nog in Tilburg woonde.
Ik heb toen 'voor de grap' eens een felicitatie gestuurd bij gelegenheid van de verjaardagen van de (toenmalige) prinsessen Beatrix, Irene en Margriet.
Enkele weken later ontving je dan een dankbetuiging. Van Soestdijk natuurlijk, want daar woonden die prinsessen toen, bij hun ouders Juliana en Bernhard.
En portvrij, want het Koninklijk Huis was vrijgesteld van het betalen van portokosten. Zie bijgaande fotootjes.
Ik kon toen nog niet bevroeden dat ik later een fervent republikein zou worden. Niet dat ik iets persoonlijks heb tegen leden van het koninklijk huis of hun familie. Ik ben alleen tégen het systeem van de erfopvolging.
En bovendien: een gekozen president(e) kun je na een paar jaar weer 'wegsturen' als hij of zij niet bevalt, maar een koning of koningin blijft 'zitten', ook al zou je ervan af willen.
Als Beatrix dát in 1955 geweten had, zou ze me misschien nooit een dankbetuiging hebben gestuurd.
Louis Sparidans, Grave
