Het Laar
“Ik maakte lange dagen”
We kennen allemaal wel iemand van de Gimbrères. In Het Laar woont San Gimbrère. Als makelaar verkocht hij huizen en taxeerde onroerend goed. Hij heeft er zeker meer dan duizend getaxeerd.
Tekst: Myriam Krol
Beeld: Familie Gimbrère
Vincent Gimbrère, roepnaam San, woont in oktober jaar al 10 jaar in Het Laar. Hij kwam er samen met zijn vrouw wonen. Zijn vrouw overleed in 2010, San is inmiddels 96 jaar oud. “In mijn familie kunnen ze oud worden. Ik heb een neef in Groningen die al 102 is.” San Gimbrère volgde een opleiding tot makelaar. Zijn carrière begon op 2 juni 1946. Hij werd toen beëdigd als makelaar-taxateur door de rechtbank.
In gesprek met San wordt zijn familie veel aangehaald. De Gimbrères zijn afkomstig uit Bordeaux. Pater familias Jean François kwam in 1839 van Antwerpen naar Tilburg en begon een paraplufabriek. De Gimbrères werden talrijk in Tilburg. De familie hield zich met allerlei ambachten en beroepen bezig en bracht ondernemers, artsen, juristen en zelfs een professor voort. San’s vader Hypolite werkte in de paraplufabriek. “Zijn naam vonden mijn grootouders in een misboekje. Hij was het elfde kind, wat moesten ze nu toch weer bedenken.” Ook San moest als jonge jongen wel eens meehelpen om paraplus te maken. In het jaar 1937 sloot de fabriek. Daar staat nu modezaak Gimbrère. “Die wordt gerund door achterneven van mij.”
San’s vader werd assurantiebemiddelaar en San volgde een opleiding tot makelaar. In 1942 behaalde hij zijn diploma. Door de Tweede Wereldoorlog kon hij pas per 2 juni 1946 door de rechtbank worden beëdigd als makelaar-taxateur. Aan de St. Josephstraat 63 te Tilburg hield hij kantoor aan huis. “Ik was makelaar-taxateur, ik verkocht huizen en taxeerde onroerend goed. De belastingdienst schakelde me regelmatig in om onroerend goed te taxeren, bij erfeniskwesties bijvoorbeeld. Daardoor reisde ik heel Nederland door om huizen te taxeren. Ik heb er zeker meer dan duizend getaxeerd.”
In 2012, met ruim 65 dienstjaren op de teller was San Gimbrère verreweg de oudste makelaar-taxateur van het land. Hij kreeg daarom een kunstwerk - de bronzen makelaarsstaf gehuld in zilveren mantel met gouden kroon - van de Nederlandse Vereniging van Makelaars (NVM). San was altijd op pad voor zijn werk. “Ik werkte keihard en kwam dikwijls genoeg pas ‘s avonds om elf uur thuis, als ik weer ergens in het land was geweest. Ik wilde er niet mee stoppen toen ik 65 werd. Maar op een gegeven moment zei mijn vrouw dat het echt genoeg was geweest. Ze wilde me ook wel eens een keer thuis hebben om samen te genieten. Nou, dat heeft ze geweten”, lacht San, “met mij was het niet altijd gezellig winkelen!”
Op een gegeven moment kwam zijn zoon erbij in de zaak. “Hij was assurantiebemiddelaar, net als zijn opa. Het kantoor groeide en we hadden zelfs drie medewerkers in dienst. Enkele jaren na mijn pensionering heeft mijn zoon de zaak verkocht.” Het huis aan de St. Josephstraat staat er nog steeds. “Ik kijk met genoegen terug naar mijn werkzame leven en volg de ontwikkelingen in de onroerend goed sector nog steeds.”
