Piet van Beers
Ene schraole tróst
De moeders hèbbe wir ene zörg
et begient al smèèrgens vruug
èn saoves asset bèdtèèd is
zèn ze harstikke muug.
Want Pietje heej zen trui gescheurd
Sjaan heej en smèrreg kleeke
klèèn Kriesje viel zene knie kepot
wè heej dè jong gekweeke.
Ieder ôogenblik is er wèl wè
dè blèèft zôo virtien daoge
jè agget hêel eerelek bekèkt
zèn moeders te beklaoge.
Toch doe iedere moeder der wèèrk
mar dènkt: „Ak strak de kaans zie
èn de kènder zèn wir nòr de school
dan vat IK Paosvekaansie".
===LECHIM===
Een schrale troost.
De moeders hebben weer een zorg
het begint als ‘s morgens vroeg.
En ’s avonds als het bedtijd is
zijn ze hartstikke moe(g).
Want Pietje heeft zijn trui gescheurd
Sjaan heeft een smerig kleeke
Klein Krisje viel zijn knie kapot
en raakt niet uitgekweken.
Ieder ogenblik is er wel wat
en dat blijft zo veertien dagen.
Ja, als je eerlijk bekijkt
zijn moeders te beklagen.
Toch doet iedere moeder werk
maar denkt: Als ik straks de kanszie
en de kinderen zijn weer naar school
dan pak ik
PAASVAKANTIE.