De die nôot mir
Ze ha en boerekieltje aon
kaoke as bèllefleure
Ik dòcht: «Vanaoved moet et dan
tòch mar is gòn gebeure».
Ze dronk verschaajene pilskes meej
die ik vur heur moog haole,
èn zôo ge zèlf wèl snappe kunt
ok vur heur moog betaole.
Ik waar zo frêed as enen haon
mar de blêek nie zô schraander
want toen et bal laot tèène was
vertrok ze meej en aander.
Dees jaor dan gao ik wir op pad
den èllefde van den èllefde
dan zuuk ik wir en mèdje èùt
mar zeeker nie dezèllefde.
Lechim
Die…nooit meer.
Zij had een boerenkieltje aan
kaken als Bellefleuren.
Ik dacht: Vanavond moet het dan
toch maar eens gaan gebeuren.
Zij dronk verschillende biertjes mee
die ik voor haar mocht halen
en zo je nu wel begrijpen zult
voor haar ook mocht betalen.
Ik was zo trots als enen haan
maar dat bleek niet zo schrander.
want toen het bal ten einde was
vertrok ze met een ander.
Dit jaar dan ga ik weer op pad
de Elfde van de Elfde
dan zoek ik weer een meisje uit
maar zeker niet de zelfde.
===michel===