Piet van Beers
Liever ene jongen
Klèèn Jantje van Gummiegalgen
maag mee hullieje vadder mee.
Die wèès em ooveral nuu lèève
Twas òn ginnen dôove gezeej.
Oover stèùfmèèl èn de staamper
oover honing èn de bie
mar van de dèùf èn van den doffer
dè snapte klèèn Jantje nie.
„Ak et zôo es goed bekèèk paa
zèn de wèfkes er mee klaor
want vergeleeke bij de manne
is hullie wèèrk dubbel zo zwaor.
Jè — zeej Jantje — agge et lòt trèft
zèdde oe léève lang en griet.
Ik zèè tenminste blij dèk Jan èn
gin Mietje van Gummiegalgen hiet.
===LECHIM===
Liever een jongen
Klein Jantje van Gumiegalgen
mocht weer met zijn vader mee.
Die wees hem overal nieuw leven
dat was tegen geen dove “gezee”
Over stuifmeel en de stamper
over honing en de “bie”
maar van de duif en van de doffer
dat snapte toch klein Jantje “nie”.
Als ik het zo eens goed bekijk Pa
zijn de vrouwen er mee klaar
want vergeleken met de mannen
is hun werk wel dubbel zwaar.
Ja, zei Jantje…als je het lot treft
ben je levenslang een griet.
Ik ben tenminste blij dat ik Jantje
en niet Miet van Gumiegalgen “hiet”.
===============