Piet van Beers
Gin plòts òn toffel
«Zumme onze vadder vraoge
wèttie meej Kèrsemes wil doen ?
Hij kan hier wel blèève eete
dan ist messchien wir nèt as toen.
Lèkker meej ons allemolle
rond den bôom èn bij de stal.
Ik weet zeeker dè onzen oopaa
met Keej Kersmes gèère koome zal».
«Nêe moeder — zeej der oudste dòchter —
zôoiets kunde tòch nie doen,
ik weet wèl dèt ene goeie meens is
mar hij smèkt bij de kalkoen.
De vrijer van ons Kèrelientje
die heej komaaf, hij is van staand
as oopaa dan zen soep gao slörpe
zitte wij gelèèk vur schaand»
Den aawe meens die moog nie koome
— soms is de jeugd zo hard as stêen —
Der wier dèftig sjiek getoffeld
Mar..... den oopaa zaat allêen.
Hullie vadder en der moeder
keeke toen mekaar is aon.
Ze dòchte allebei et zèlfde :
«Zôt strak meej ons ok zôo gaon».
===Lechim===
Geen plaats.
Zullen we onze vader vragen
wat hij met Kerstmis wil gaan doen.?
Hij kan hier wel blijven eten
da is het een beetje net als toen.
Lekker hier zo met zijn allen
bij de boom en bij de stal
ik weet zeker dat onzen opa
met de Kerst graag komen zal.
Nee moeder( zei de oudste dochter)
zo iets kun je toch niet doen.
Ik weet wel dat het een brave man is
maar hij smakt bij de kalkoen.
De vrijer van ons Carolientje
die heeft komaf hij is van stand
als opa dan zijn soep gaat slurpen
zitten wij hier allemaal voor schand.
De oude man die mocht niet komen
(soms is de jeugd zo hard als steen)
Daar…werd deftig sjiek getafeld
maar de opa zat alleen.
Toen de ouders aan tafel zaten
keken zij elkaar eens aan.
Ze dachten allebei hetzelfde:
“Zal het met ons straks ook zo gaan”
=============