Piet van Beers
Hij sjouwde meej en zwaore kèèr
durt hartje van de stad
Hij was zo klèèn, de kèèr zo grôot
dèk meejlij meej em had.
Want toen ie bij „de KoreWom"
den oprit overreej
zètte ik men fietske langs de kaant
èn hielp dè klutje mee.
Ik zeej: „Zèg teege jullieje paa,
ik zèè nòg nie zo stèèrk
zo sjouwe meej zon zwaore kèèr
dès tòch gin kènderwèèrk".
Dè dik zeej, mar onze vadder riep
zèè naa mar nie benauwd,
ge ziet strak wel êen of aandere zòt
die dan oe kèèr meej douwt".
LECHIM
ALS JE MEDELIJDEN HEBT
Hij sjouwde met een zware kar
door het hartje van de stad.
Hij was zo klein, de kar zo groot
dat ik meelij met hem had.
Want toen hij bij “De Korewom”
de oprit over ree
zette ik mijn fiets maar langs de kant
en hielp dat ventje mee.
Ik zei: “Zeg tegen jullie Pa
ik ben nog niet zo sterk
zo sjouwen met zo’n zware kar
is toch geen kinderwerk.”
Dat deed ik zei hij, maar onze Pa riep:
“Ben maar niet benauwd
je ziet straks wel een of andere zot
die voor jou de kar mee douwt.”
===michel===