Piet van Beers
Dè vlèès wèl...
Tis tòch wè meej onze Piet
die it nôot niks als jam
èn onze Kees moet haagelslag
bij iedren botterham
Onze Nol wil niks as appelstroop
ons Mieltje lust gin vèt
Ze wille nôot en stukske vlêes
tis aaltij zuutighèd
Wè moet ik meej die aope aon
vermaogerd tot opt bot
Ik zo nie weete waor dè strak
meej hullié heene mot.
Jaanske, wòcht naa mar en jaor of tien
meens hé tòch nie zón vrêes
want as ze dan de mèskes zien
worre ze wild op vlêes.
Lechim
Dat vlees wel…
Het is toch wat met onze Piet.
Die eet nooit iets dan Jam.
En onze Kees moet hagelslag
op zijnen boterham.
Onze Nol wil niets dan appelstroop.
Ons Mietje lust geen vet.
Ze willen nooit een stukje vlees.
Het is altijd zoetighe(i)d.
Wat moet ik toch met die apen aan
Vermagerd tot op ´t bot.
Ik weet nog steeds niet waar dat straks
met hun wel henen mot.
" Janske, wacht maar een jaar of tien,
mens hebt toch niet zo´n vrees.
Want,…aks ze dan de meisjes zien
worden ze wild op vlees.
------------m-------------
Dur de maand gevalle...
Ik ha al duuzend keer gedòcht
"Hoe mot ik et versiere
om zonder dè ons Sjaan et wit
Elf-Elf bal gòn te viere"
Ik vatte mene blauwe kiel
èn zeej: "Tiest wil em lêene,
Ik zè oover en uurke trug"
toen naam ik rap de bêene.
Dè uurke wier enen halve naacht
ik was goed òngelaoje,
mar wie zaag ik toen ik binnenkwaam?
Dè kunde nôot nie raoje.
Ons Sjaan was raozend èn-ze kwèèk
"'Kzo op oe kunne schiete
gij waart de deur mar aamper èùt
toen kwaam Tiest op vesiete."
==LECHIM.==
Door de mand gevallen.
Ik had al duizend keer gedacht,:
Hoe moet ik het versieren
om zonder dat ons Sjaan het weet
ELF-ELF bal te gaan vieren.
Ik pakte toen mijn blauwe kiel en zei:
Tiest wil hem lenen,
Ik ben over een uurtje terug
en nam toen rap de benen.
Dat uurtje werd een halve nacht
ik was goed "aangeladen"
Maar wie zag ik bij thuiskomst toen?
Dat zul je nimmer raden.
Mijn vrouw was razend en ze schold:
Ik zou op je kunnen schieten.
Je was de deur maar amper uit
toen kwam Tiest op visite.
=====