Piet van Beers
1001
Ak men töntje in gao richte,
( kbegin daor in et nòjaor aon)
Haaw ik ècht wèl in de smieze,,
waor de hôgste plaante staon.
As dè spul laoter gao groeie
èn ge snijdt daor blomme van,
moete der reekening meej haawe,
dègge der ok nog bij kunt dan.
Soms dan moete ze ondersteune,
want bij störm of harde wènd
zulle ze nie nie gaaw bezwèèke,
meej zonne stok as azziestènt.
Wilde strak de blomme snije,
gif ze dan teveure nat.
Ze zèn dan van kop tot têene,
vol as en expanzievat.
Grôote steele, klèène steele,
mar de grôote toch et mist.
Dè is bij men biste weete aaltij….
( tot naa toe ) gewist.
Ik moes òn dè spreekwoord dènke
,toen ik ònt blomme snije was.
Èn zôo leerde nog alle daoge.
AMEN, DEO GRATIAS.
----pjm----
.
Grote stelen en kleine stelen,
maar…. grote stelen ´t meest.
Als ik mijn tuintje in ga richten,
( ik begin daar in ´t najaar aan)
Houd ik echt wel in de smiezen
waar de hoogste planten staan.
Als dat spul later gaat groeien
en je snijdt daar bloemen van,
moet je er rekening mee houden
dat ge er ook nog bij kunt dan.
Soms dan moet je ze ondersteunen
want bij storm of harde wend
zullen ze niet zo gauw bezwijken
met zo´n stok als assistent.
Wil je straks die bloemen snijden
geef ze dan tevoren nat.
Ze zijn dan van kop tot tenen
vol als ´n expansievat.
Grote stelen, kleine stelen,
maar de grote toch ´t meest.
Dat is bij m´n beste weten altijd….
( tot nu toe ) geweest.
Ik moest aan dat spreekwoord denken
toen ik aan´t bloemen snijden was.
En zo leer je nog alle dagen.
AMEN, DEO GRATIAS.
----pjm----