Piet van Beers
VERKOUWE.
Op m’n taagtigste verjòrdagsfist
kuste ik nog al veul vrouwe.
Daoraon lig et dus (volgens mèn).
Ik zèè wir strontverkouwe.
M’n ôoge traone. m’n neus die lôpt.
Ik hoest me hòst te plètter.
‘k Eet honing drop èn peeperemunt
‘k zèùp grogske’s as ene kètter.
Tèègerbalsum Purol èn Vicks….
Mar smèère, smèère, smèère.
‘t Hèlpt gin êen van alle niks
al haddet nog zô gèère.
M’n eete smòkt nòr aaw pappier.
Gin zin in ’n sigarètje.
‘k Dènk dè’k strak mar ’n stôombad vat
èn heel vruug nòr m’n bedje.
’t Is vurlôopeg òn te raoje
om öt m’n buurt te blèève.
‘k Zèè heel èèrg bang dè’k oe besmèt….
Dè wô ‘k mar èfkes schrèève.
-------PJM-------
VERKOUDEN..
Op mijn tachtigste verjaardagsfeest
kuste ik nog al veel vrouwen.
Daaraan ligt het dus( volgens mij).
Ik ben weer “snipverkou-we.”
Mijn ogen tranen, mijn neus die “loopt”.
Ik hoest me haast te pletter.
Ik eet honing, drop en pepermunt.
‘k Zuip grogjes als een ketter.
Tijgerbalsem, Purol en Vicks.
Maar smeren, smeren, smeren.
Het helpt geen een van allen niks
al had je het nog zo “gèère’.
Mijn eten smaakt naar oud papier.
Geen smaak van mijn sigaretje
Ik denk dat ik straks een stoombad neem
en heel vroeg naar mijn bedje.
Het is voorlopig aan te raden
om uit mijn buurt te blijven.
Ik ben veel te bang dat ik je besmet.
DAT WOU IK MAAR EVEN SCHRIJVEN.
----pjm----