Piet van Beers
Aawer wôrre, dè heej êen nòdêel.
Ge gaot soms dinge vergeete.
Afspraoke èn geburtenisse
die ge toch zot heure te weete.
Soms zitte uure te prakkezeere:
Hoe was dè ôk wir gebeurd.?
Mar messchien schiet et
me nog te binne.
Waor hèk dè ôk wir geheurd.?
As oewe kompjoeter wè traog wort,
dan kopte wè geheuge bij.
Dè moes bij ons aawkes ôk kunne.
Dan stonde zer vur in de rij.
Ik zie me al op de mèrt staon
bij en kraòmke
,waor ik geheuge stao te verkôope.
Dè zô en gat in de mèrt zèèn.
Ènt zôt er störm lôope.
Hoeveul geheuge wilde hèbbe?
Ene kiloo of twee meneer?
In en duske of in en tèske?
Of wilde en onske meer?
.Twee kilo haole èn êene betaole
is de reklaome deeze week.
Waor ging dees gedigje ôk wir oover----?
VERDOMME……
----Men geheuge lôt me in de steek----
---PJM---
GEHEUGEN.
Ouder worden dat heeft dit nadeel:
je gaat soms dingen vergeten.
Afspraken gebeurtenissen,
die je toch zou behoren te weten.
Soms zit je uren te overdenken:
Hoe was dat ook alweer gebeurd?
Maar misschien schiet
het me nog te binnen,
waar heb ik dat meer “geheurd”.?
Als je computer wat traag wordt,
koop je wat geheugen bij.
Dat moest bij on oudjes ook kunnen,
dan stonden ze er voor in de rij.
Ik zie me al op de markt staan
bij een kraampje, waar ik
verheugen sta te verkopen.
Dat zou een gat in de markt zijn
en het zou er storm lopen.
Hoeveel geheugen wilt u hebben????
’n Kilo of twee meneer???
In een doosje of een tasje…..
of wilt u een onsje meer.????
Twee kilo halen en een betalen
is de reclame deze week.
Waar ging dit versje ook weer over??????????
Verdomme……..
Mijn geheugen laat me in de steek.
------------------------------