Piet van Beers
Gedicht van Toon Kunnings uit Dinther
vertaald door Piet van Beers.
Ik was gezien.
Òn den aandere kaant van de bar zaat ze,
net as vleeje week.
Jao, naa wies ik et zeeker
dèsse aaf èn toe nòr me keek.
Men haor hak strak gekamd,
men kleere zaate as gegoote
èn ik ha van diejen duure
oddeklonje onder men èèrme gespoote.
Ik ha gin oog vur aander mèskes
, ik zaag allêen heur laach.
Ik vuulde men èège blij van binne
want ik wies dèsse me zaag.
Men ôoge zochte tussenbaaje
nòr de ôoge van dè grietje
Zo ik heur dörve òn te spreeke,
want verleege was ik wèl en bietje.
Ondertusse hak en bierviltje gevat
èn òn de kastelèèn en pèn gevraoge.
Èen zôo ging ik vur heur,
menèège òn en gedigje waoge.
Al gaaw ha ik al wè schôon zinne
op et viltje nirgeschreeve
De barmeens vroeg ik of hij et
òn de mèdje af wò geeve,
Ik zaag hoese mèn woorde laas
en der ugskes deeje blinke
Toen ze nòr mèn keek
mòkte ik en proostend gebaor
meej men drinke.
Meej begos ze ok te schrèève,
ik dòcht dè ik der hartje won.
Toen krêeg ik en viltje trug…
èn dees is wètter ston:
Meej plezier hèk oe gedigje geleeze.
Èn as antwoord schrèèf ik ditte:
Et kan wèl zèèn dek nòr oe kèèk,
mar ik zie oe ècht nie zitte.
======================