Brèmbeezeme…..
Men vrouw verzeekerde meej klèm:
"kWil dit jaor wir brèmbeezemezjèm.
Dus Piet, ge gaot er mar wè plukke,
ze zèn wir rèèp……dè moet dus lukke."
Ik zeej: Och vrouw, tis veuls te hêet.
Men broek plèkt naa al òn men rêet.
De zon die braand in baaj men ôoge
hèb toch en bietje "meededôoge"
Toen gaaf ze me, ene zonnenbril
(die ik normaol nie draoge wil)
Ze zej: "Naa hèdde van dè licht
nie mir zon laast in oe gezicht."
Toen zèè ik mar op pad gagaon want
ik wies er nog en "bèrzie" staon.
Èn…vur dè de zon me ha verbraand
wast èmmerke vol tot òn de raand.
Mar….tèùs kreeg ik de wènd van veure
ik hèt nog dikkels moete heure.
Dè hèlft van menen ôgst was rôod
èn ik vuulde me wèl idiôot.
Mènen donkeren bril spulde me parte
Meej bril…..waare de rooje …zwarte.
Èn zôo is men vrouw nog daoge laoter
blèève zitte meej enen "BRèMMEKAOTER"
-------PeJeM-------
Bramen plukken.
Mijn vrouw verkondigde met klem:
“ Ik wil dit jaar weer bramenjam.”
Dus Piet….ga jij er maar wat plukken,
ze zijn nu rijp, dat moet gaan lukken”
Ik zei: Ach vrouw, ´t is veel te heet.
De broek die plakt al aan m´n reet.
De zon doet pijn aan bei m´n ogen.
Heb toch een beetje mededogen.
Mijn vrouw gaf me een zonnebril.
( Die ik normaal niet hebben wil)
Zodat ik van dat felle licht
geen last meer had in mijn gezicht.
Ik ben toen maar op pad gegaan
want ik wist een massa struiken staan.
En….voor de zon mij had verbrand
was mijn emmer vol, tot aan de rand.
Maar thuis kreeg ik de wind van voren.
Ik heb het vaak nog moeten horen.
De helft van mijn oogst was rood
en ik voelde me een idioot.
Mijn donkere bril speelde me parten.
Met bril…waren de rode bramen…zwarten.
Zodat mijn echtgenote later
bleef zitten met een “BRAMENKATER “.
--------------------