Piet van Beers
We hadde tèùs en èchte pattefhôon.
Èn òk van Kèrsmes hadde wij en plòtje.
Die plaot die draaiden we èlke keer,
mar weer èn weer èn weer èn weer.
Ze zaag teliste grèès tot òn et gòtje.
Dè vonde we toentertèèd
mar hèèl gewôon.
Mar as ik tegesworrig Kèrsliekes
opzèt, dan hèk die allemòl
op de kompjoeter
“ gedownlaoid” van et internèt.
“De hèrderkes laage bij naagte”
dè heej nou afgedaon. Tis mist
Èngels wèsse zinge,
èn dè kan iknie verstaon.
Mar…èffegoed zènt
hêel schôon liekes,
èn ik draai ze keer op keer.
Mène kompjoeter
wordt er nie grèès van.
Mar ik zèlf zoveul te meer.
Want….in de lôop de jaore,
zèèk zèlf vort enen aawen heer.
------
GRIJS……
Wij hadden thuis een echte
“Pattefhoon”.
En ook van Kerstmis hadden
wij een plaatje.
Die plaat die draaiden we elke keer
maar weer.
Maar weer en weer en weer
en weer en weer.
Ze zag ten laatste grijs
tot aan het gaatje.
Dat vonden we in die tijd
maar heel gewoon.
Maar als ik tegenwoordig
Kerstliedjes opzet
dan heb ik die allemaal
van de Computer
gedownlaod van het internet..
De “Herderkens lagen bij nachte”
dat heeft nu afgedaan.
Het is meestal Engels wat ze zingen
en dat kan ik niet verstaan.
Maar evengoed zij het
heel mooie liedjes
en ik draai ze weer keer op keer.
Mijn P.C. wordt er niet grijs van
maar ik zelf zo veel te meer.
Want….in de loop van de jaren
ben ik voortaan een oude heer.
---PJM---