Ik was 25 jaor bij en kèrkkoor
èn ik hèb ( begrèpte), hil wè
afgezonge.
Mar…op den duur ontbraak et òn “gehoor”
èn ôk te wèèneg òssem in men longe.
Ik bemèrkte dè ik steeds mar zakte,
totdèk teslotte mar men bieze pakte.
Et waare ammol leeje öt den aawe tèèd.
Want jong volk was er nie te krèège.
Et koor ging piepe èn et koor ging hèège
en ròkte stillekes zen zang(st)ers kwèèt.
Kgao sondags wèl es nòr de liste Mis,
èn zeeker as er en koor te heure is.
Mar…ik zie dan al die grèèze
èn kaole koppe.
Èn ik dèènk dan:
Binne naa èn en pòr jaor,,
is dè koor òk nòr de knoppe.
----PJM----
Ik was 25 jaren bij een kerkkoor
en heb
( begrijp je) heel wat afgezongen.
Maar…op de duur ontbrak
het aan gehoor
en ook te weinig adem
in mijn longen.
Ik merkte dat ik steeds
maar zakte,
totdat ik ten slotte maar
mijn biezen pakte.
Het waren allen leden
uit de “oude tijd”
Want jonge lui
die waren niet te krijgen.
Het koor begon te piepen
en het koor begon te hijgen
En raakte zoetjesaan
zijn zangers kwijt.
Ik ga zondags wel eens
naar de “laatste mis”
En zeker als er ook
een koor te horen is.
Maar ik zie dan al
die grijze en kale koppen.
En ik denk dan:
Binnen nu en een paar jaar
is dat koor
ook naar de knoppen.