Piet van Beers
Waotersnôod. 1995
Vanmiddag gòn we nòr de stad,
vur ene rubberbôot.
Hier koomet waoter nie zo hôog...
mar ge weet et tòch mar nôot.
Dè volk in et laand van Maos èn Waol
,dè ister meej gekuld.
Èn ok in Limburg ist wir raok.
Daor heej hil wè afgespuld.
We haawe op de radio,
al de berichte bij.
Men vrouw zeej:Nou,dè is me daor,
ok en smèrlapperij.
Men vrouw die is nie èèrg gerust,,
ze is bang, vur al dè nat.
Dus...stuurt ze me ,
vur enen bôot,
vanmiddag nòr de stad.
Ik hoop naa mar...det waoter zakt,
èn dèk nie hoef te roeje.
Èn..det mar hêel gaaw zoomer wòrt.
,Èn dèk dan de tèùn kan sproeje.
==========PJM============
Watersnood. 1995
Vanmiddag gaan we naar de stad
voor ene rubberboot.
Hier komt ´t water niet zo hoog...
maar ge weet 't toch maar noo(i)t.
Dat volk in het land van
Maas en Waal
dat is er mee gekuld.
En ook in Limburg
is ´t weer raak.
Daar heeft heel wat afgespuld.
We houden op de radio
al de berichten bij.
Mijn vrouw zegt:
Nou, dat is me daar
ook 'n smeerlapperij.
Mijn vrouw die is niet erg gerust,
ze is bang, voor al dat nat.
Dus...stuurt ze me ,
voor enen boot
Van middag naar de stad.
Ik hoop nu maar...dat water zakt
en dat ik niet hoef te roeien.
En..dat ´t maar
heel gauw Zomer wordt.
En dat ik dan de tuin kan sproeien.
==========PJM=============