Piet van Beers
Velle.
Tien jaor hèk, wèk wò vertèlle,
,aaltij op papier gezèt.
Irst gewôon op losse vèlle
,èn pas laoter in et nèt.
As me iets was overkome,
greep ik mistal nòr de pèn.
Zètte et op losse vèlle
,vur dèwet vergeete zèn.
Sommige dinge zèèk vergeete,,
daorvan hèb ik naa nog spèèt.
Stonde ze op losse vèlle,,
dan was ik ze naa nie kwèèt.
Èn dan zèn der ok nog zaoke,,
die hillemòl zèn misgegaon.
Dörrom zèt ik die nie op vèlle..
Aanders sprikte me er op aon.
Kzèè naa meej men twee èn zeuventeg,
oud èn dik èn stram èn stèèf.
Êen los vèl hèb ik nog oover.,
Kèk.... dè zit hier ...om men lèèf,
==================
Vellen.
Twintig jaar heb ik,
wat ik wou vertellen
,altijd op papier gezet.
Eerst gewoon op losse vellen
en pas later in 't net.
Als me iets was overkomen
,greep ik meestal naar de pen.
Zette 't op losse vellen,
voor dat ik 't vergeten ben.
Sommige dingen ben ik vergeten,
daarvan heb ik nu nog spijt.
Stonden ze op losse vellen,
dan was ik ze nu niet kwijt.
En dan zijn er ook nog zaken,
die helemaal zijn misgegaan.
Daarom zette ik die niet op vellen.
Anders sprak men er mij op aan.
'k Ben nu met mijn drie en zeventig
oud geworden stram en stijf.
Een los vel heb ik nog over.
Kijk.... dat zit hier ...om mijn lijf.
----------PJM---------