Piet van Beers
Vriende van mèn,
waor ik nog al es kwaam,
die ginge verkasse,
van Haghorst nòr Bladel.
( Dere naom zak nie noeme…
al lèkt die van Adel)
En waorse naa woone ,
ist zeer COMFORTAD(B)EL.
Riek hoeft nog mar
oover den hofpad te gaon,
èn komt dan sebiet
in et centrum te staon.
De rèès er nòr toe…
( tis nie bij de deur)
daor neem ik dan ôk
ene snipperdag veur.
Èn….as ik daor koom vroagt ze:
Blèèfde mee eete?
Ze mokt van die lèkkere soep…
moete weete.
Kzô sirrieus wille,
dek et ôk zò kon.
Ik heb aaltij mar iets
öt en pèkskse.
Èn dè wèèrm ik dan op
in de magnetron.
Zô gaaw as ik kan,
gaok er nog es nòr toe.
We praote daor gin ABN of zôo…
mar gewôon de taol van “ons moe”.
Èn ak dan te liste hèb
“Houdoe”gezeej,
dan krèèg ik nog dikkels
en soepduske mee.
Onderweege nòr hèùs,
denk ik dan bij men èège.:
Wè zèèk toch gelukkig,
om zon vriende te krèège.
---PJM---
VRIENDEN.
Vrienden van mij
waar ik nog al eens kwam
Die gingen verhuizen
van Haghorst naar Bladel
. Hunne naam zal ik niet noemen
,( al lijkt die van adel)
En waar ze nu wonen
is het zeer comforta(d)bel.
Riek hoeft nu maar over
het hofpad te gaan
En komt dan direct
in het centrum te staan.
De reis er naar toe,
is niet bij de deur.
Daar neem ik dan
ook een snipperdag veur.
En als ik daar kom vraagt ze:
blijf je mee eten?
Ze maakt van die lekkere soep,
moet je weten.
Ik zou serieus willen
dat ik het ook zo kon.
Ik heb altijd maar iets uit een pakje.
En dat warm ik dan op
in de magnetron.
Zo gauw als ik kan
ga ik er nog eens naar toe
We praten daar geen A.B.N. of zo
Gewoon de taal van ons moe.
En als ik dan ten laatste
heb hou doe “gezeej”
Dan krijg ik ten slotte nog
een soepdoosje mee.
Onderweg naar mijn huis
denk ik dan bij mijn eigen:
Wat ben ik toch gelukkig,
om zo’n vrienden te krijgen.
-----------------------