Piet van Beers
1913a
Wees gegroet O,Sterre der Zee……
Als de golven stijgen
en het volk bedreigen
schijn dan veilig voor ons uit.
Gun de zee geen droeven buit.
Wees Gegroet, wees gegroet Maria..
Dit lied, afgelopen zondag gezongen
in de kerkdienst
(omdat het Meimaand is)
deed bij mij weer
een zeer bijzondere gebeurtenis herleven.
Op 23 Jan.1948 werd ons bataljon
ingescheept te Rotterdam op
MS.Waterman.
Onze Indië reis ging daar beginnen.
Na een emotioneel afscheid
van onze dierbaren kwamen we,
(nauwelijkshet zeegat uit)
al meteen in zwaar weer terecht.
Dat zwaar weer werd
op de Noordzee
en het Kanaal alsmaar heviger
en tenslotte werd het
een flinke storm.
De Waterman…
een troepentransportschip,
vervoerde enige duizenden
manschappen
van diverse onderdelen
van onze landmacht.
Iedereen
( zelfs leden van de bemanning)
werd zeeziek.
In de eetzaal schoven de plateaus
met de maaltijd over de tafels
heen en weer.
Men werd al misselijk
van de eetlucht
en de braakselresten
die hier en daar
op de vloer
van de verblijven achterbleven.
Er werden wel
op verschillende plaatsen
drums geplaatst voor degenen
die plotseling ziek zouden worden
en moesten overgeven,
doch voor menigeen
was deze maatregel
nauwelijks voldoende.
Ook in de slaapvertrekken
(we sliepen op stretchten
vier boven elkaar)
was de toestand soms dramatisch.
De activiteiten
bij de braakseldrums was
met geen pen te beschrijven.
Op een nacht…toen we
door de golf van Biskaje voeren
werden we opgeschrikt
door een hels lawaai.
Het bleken een paar rekken
met plateaus te zijn die losgeraakt
en naar beneden
de ijzeren trappen afdonderden.
In die dagen werden er
voor de manschappen s’avonds
gebedsdiensten gehouden.
Zowel voor de Katholieke
als de Protestantse gelovigen
geleid door Aalmoezenier
of legerpredikant
Deze diensten werden
zeer goed bezocht.
Nu kom ik terug op het begin
van dit artikel.
Door enige honderden mannen
werd gezongen:
WEES GEGROET O, STERRE.
Dat was zo emotioneel…
zo aandoenlijk,
dat de rillingen me verleden zondag
over de rug liepen.
Ook in mijn naam….
Petrus Johannes Maria (PJM)
komt tot uiting
dat ik een Mariakind ben.
Haar naam heb ik
al bijna 84 jaar gedragen.
Morgen is het de laatste dag van Mei..
de Mariamaand.
Dan ga ik zeker nog een keer
naar de Hasseltse Kapel,
drie weesgegroetjes bidden
drie is genoeg) en….
een lichtje aansteken.
Tilburg 30 Mei 2011