Ongetemd

“Fietsen we nu wel naar het zuiden?” Een jong stel uit Nijmegen raakt verdwaald in de wispelturige wegenstructuur van Tilburg. Herdgangen en linten maken draaierig. Thuis hadden Gijs en Roos nog zo hun houvast gezocht bij de rechtgehoekte ringbanen. “We zijn op zoek naar een huis vanwege m’n nieuwe werk” zegt Gijs. “Liefst blijven we binnen die verkeersaders, voor het echte stadsgevoel en om snel op het station te kunnen zijn. We hebben geen auto”. Op hun Google-Maps-printje strepen ze tot nu toe vooral buurten weg. “Als je Nijmegen gewend bent is het architectonisch even slikken hier. We steken daarom toch ook de Ringbaan-Zuid over, naar Stappegoor. Kijken of de nieuwbouw daar wat voor ons is”. 

Stappegoor heeft op papier veel weg van een Playmobilcatalogus. Er is een politiebureau, een gevangenis, een voetbalstadion en een heus zwembad. De werkelijkheid is minder kleurrijk. Op een winderig Olympiaplein verkruimelen twee pubers wiet op een XL-vloeitje. Ogenschijnlijk geroutineerd gebruiken ze hun lange zwarte jassen als windscherm. Toch waait de helft weg, ze vloeken met de baard in de keel. Een paar passanten lachen hoofdschuddend. Ze sluiten aan bij de lange rij grijsaards voor de Euroscoop. ‘Eddy the Eagle’ draait om 13.30u met dalurenkorting voor 50+ers. Voor slechts 5euro, inclusief koffie en iets lekkers. Drie oudere vriendinnen kiezen toch voor ‘Knielen op een bed van violen’, zonder korting. “Maar mét Barry Atsma, want het oog wil ook wat” roept een van hen smachtend. Iets lekkers mag wat kosten. 

De ogen van Gijs en Roos willen eerst Willemsbuiten zien, een nieuwbouwproject naast de Euroscoop. Volgens de juichende website al jaren een prima woonplek want ‘dat wordt bewezen door de sporen van Romeinse boerderijen uit het begin van onze jaartelling’. Het jonge stel ziet anno 2016 vooral een kuilerige zandvlakte. En vlak daarachter rumoerig verkeer op de A58 van ver ná de uitvinding van het wiel. De modderige kiepvrachtwagen die het terrein bouwrijp maakt lijkt weinig op het feloranje Playmobilexemplaar.  

De jeugdige Nijmegenaren zoeken de weg terug tussen de grote gebouwen van Stappegoor. Via achterkanten van sporthallen en laverend tussen hordes scholieren vinden ze het Zuiderpark, de volgende woonbelofte tussen ringbaan en rijksweg. Ook hier gelikte makelaarstaal. ‘In Zuiderpark lééf jij. Alleen of met je partner, maar in elk geval met een grote schare vrienden, vriendinnen, buren, collega’s en familie’.

Verhuizen met garantie op geluk, inderdaad een unique selling point. Achter het hek van deze troosteloze bouwplek staat een reclamebord tegen de klippen op enthousiast te wezen. ‘Ongetemd wild leven’. Gijs ziet – en voelt - het ineens voor zich. Broeierig kijkt hij opzij. Roos ontwijkt zijn blik. “Kom, we moeten terug naar het station, dan halen we nog net de intercity”.

Dat wordt voorlopig getemd forensen.

Deze kroniek verscheen op 12 april 2016 in het Brabants Dagblad.