De Achtste Klas

Twaalf leerlingen zaten er in de achtste klas van de St.Janschool aan de Kasteeldreef. Dat kleine gezelschap mag wel even op een aparte bladzijde. Deze bollebozen, jaja, hadden zonder doubleren de zeven klassen van de lagere school doorlopen in '45-'46. Ze waren er aan toe hun verdere plannen te gaan invullen. Een enkeling mocht nog verder gaan leren, maar bijna allemaal waren ze toe aan een plek in het bedrijfsleven. Studeren was toen alleen voor de goudhaantjes. Maar in de aanloop naar het vertrek van die jongelui  had de overheid in alle wijsheid besloten dat de leerplicht was uitgebreid naar 15 jaar. Verder hadden de hoge heren er blijkbaar nog niet over nagedacht, want hoe de scholen dat achtste jaar moesten gaan invullen, moesten zij maar zelf uitzoeken. Ook toen dus al halve maatregelen.      De fraters hadden er wel een oplossing voor: er werd een achtste klas ingericht. Een frater in ruste, Damién, was bereid die extra klas voor zijn rekening te nemen.   De twaalf knapen die nooit doubleerden moesten dus toch blijven zitten... Maar er was natuurlijk ook geen parate lesstof voor deze club, dus gingen we in zekere zin toch op herhaling. Het werd een leuk jaar.Frater Damién, gehandicapt door een longprobleem, was geen uitslover die ons met allerlei zaken opscheepte die we al kenden. Altijd gaf hij ons inspraak bij het "invullen van de agenda". En hielp ons op pad met solliciteren naar een job.Zo werd dat 8e jaar nog bijna het mooiste van onze schooltijd.           Gerard Remmers.