Henk van Mierlo
Tegenwoordig heeft de Sint op zijn verjaardag, 6 december, de kuierlatten al genomen, dus lijkt het of ik, op 12 december 2014 met m’n eieren na Pasen kom.
Maar in 1939 was het kennelijk zo dat hij nog bij verschillende groepen afscheid nam en nog enige “stichtelijke” woorden te zeggen had.
Zo las ik in de Nieuwe Tilburgsche Courant van maandag 11 december 1939 dat hij de R.K.-BOND VOOR GROOTE GEZINNEN nog op 9 december bezocht in een zaal van Remmers (waar ik 17 jaar later mijn eerste danslessen kreeg).
In zijn toespraak tot de kinderen(!), prees hij hun flinke ouders en haalde hij uit naar de gebruikers van voorbehoedsmiddelen en de “voor-het-zingen-de-kerk-uit”-praktiserenden.
Zouden er van die 900 kinderen van toen, nog Tilburgers zijn die meegemaakt hebben en zich dat nog herinneren?
De jongste daarvan moet nu dus minstens 79 zijn en de oudste 83.
Ik ben benieuwd….
R.K.-BOND VOOR GROOTE GEZINNEN.
St. Nicolaasfeest.
Zaternamiddag was St. Nicolaas in de achterzaal van den heer Remmers gekomen, om afscheid te nemen van de kinderen der leden van den R. K. Bond voor Groote Gezinnen.
Slechts de kleuters van 4 tot 8 jaar konden van deze gelegenheid gebruik maken, maar het aantal was toch zoo groot, dat drie groepen moesten worden gemaakt om de kinderen met hun geleiders te kunnen plaatsen.
Met gejuich en gezang werd St. Nicolaas door de kleinen ontvangen. Daarna sprak de Sint tot zijn lievelingen. Hij wees er op, dat Hij zeer gaarne bij deze kindoren kwam omdat zij flinke ouders hadden, die de wetten van God naleefden en zich niet ophielden met moderne practijken.
De groote gezinnen zijn de steun van Kerk en Maatschappij. Uit de groote gezinnen komen de groote mannen en vrouwen en kiest God zijn priesters en religieuzen. De groote gezinnen zijn voor de kinderen een leerschool voor het later leven. Daar leren zij elkaar verdragen, toegeven en zich iets voor anderen ontzeggen.
De kinderen moeten hun goede ouders zeer dankbaar zijn en dit toonen door gehoorzaamheid, vlijt en veel en goed bidden.
Sint Nicolaas richtte ook een woord tot de ouders. Hij voelde voor hen een oprechte hoogachting. omdat zij het aandurfden volgens den wil van God een groot gezin te stichten en hiervoor behalve de lasten, zorgen en soms ook ontberingen ook nog den spot van de „verlichte" wereld te durven dragen. Maar ook wenste Hij hen geluk met hun prachtige gezinnen, want het is een zegen van God.
Vervolgens werd door enkele „durvers" een versje of liedje ter eere van Sint voorgedragen.
Koddig was het de kleine acteurs en actrices bezig te zien en te hooren.
Tot slot reikte de H. Man aan elke kleine een goed gevuld zakje uit. De ruim 900 stralende gezichtjes bewezen, dat de kinderen in hun nopjes waren.
Henk van Mierlo
Nuenen
Omdat ik geen foto van de Sint uit 1939 kon vinden heb ik er maar eentje opgezocht van een Hulpsint die toevallig in 1939 is geboren ;-)