Pisbakken

Een 'pisbak',

Geen kies onderwerp, maar zo Tilburgs als wat .....

Iedereen kent tegenwoordig wel het woord ‘wildplassen’, al is het maar van het gegeven dat je weet dat het eigenlijk nergens mag.

In mijn jeugd bestond het woord ‘wildplassen’ nog niet en dat was ook niet nodig want ‘overal’ in Tilburg stonden pisbakken. Een beetje een ordinair woord, maar ‘urinoir’ werd in die tijd nooit gebruikt. Iedereen in Tilburg noemde ze destijds zo.

Maar ach, geen gezeur, we kennen en kenden immers ook allemaal het woord ‘kruikenzeiker’.

Met zo’n pisbak kon meestal een ‘groot probleem’ snel worden opgelost, althans voor mannen en kinderen; helaas niet voor vrouwen.

Ik moet daarbij ineens denken aan een gezegde uit die tijd dat misschien meer oudere Tilburgers zich zullen herinneren, te weten: ‘ons jongens hebben goei lullen, mar ochèerm ons mèskes’, ofschoon dat meestal (met een knipoog) in een dubbele betekenis werd gebruikt.

Ik ben ‘op Theresia’ geboren en alleen al daar in de buurt stonden er verschillende. Ik denk dan aan het Wilhelminapark, het Besterdplein, voor de Goirkese kerk, maar ook aan de Koestraat, voor ‘d’n Atelier’ en in de Fraterstraat, vlakbij d’n overweg.

Wat verder weg denk ik dan aan de Hasseltse kapel, bij het station en bij het badhuis, tegenover de bioscoop aan de Koningin Julianastraat. Maar er waren er nog veel meer in de stad.

Intussen (denk ik) zijn ze allemaal verdwenen en van die oude zijn helaas (bijna) geen foto’s te vinden. Op internet kwam ik nog een ‘mooie’ tegen, alsook via BeeldOnline die van bij de overweg Gasthuisstraat, aan de kant van de Fraterstraat. Nog met een dak erboven, om inkijk vanaf de trap te voorkomen.

Ach, het is geen verlies want het stonk er altijd verschrikkelijk. Er bestond nog geen doorspoeling .....

 

Louis Sparidans

 

Media