Naar de tandarts

  • Datering van de gebeurtenis: 15 januri 1958

Het was deze week 55 jaar geleden dat ik naar de tandarts moest voor een gebitssanering vanwege de naderende dienstplicht. Dat is me altijd bijgebleven en het onderstaande stukje uit mijn memoires zal dat duidelijk maken, hoop ik.

In dienst

Net voordat je in dienst gaat, moet je naar de tandarts voor een saneringsverklaring of, om je gebit te laten saneren, Voor mij is dat in de Gasthuisstraat, schuin tegenover het Fraterklooster, tandarts Schröder als ik het wel heb,

Het is 15 januari 1958 en ik mag kiezen; in één, twee, drie of vier keer mijn tanden eruit, want ik heb tandwolf, iets wat vanwege de gebrekkige voeding in en net na de oorlog vaker voorkomt.

Ik kies voor alles in een keer, want dan ben ik er maar vanaf.

Mijn (tweede) moeder wordt die dag vijftig en ’s avonds is er een feestje met appelflappen. Een beetje moeilijk eten, maar ik laat ze toch niet staan..

In die tijd moet je nog minstens 3 maanden zonder kunstgebit lopen, omdat alles nog moet genezen en slinken. Ik krijg dan ook de bijnaam TLV oftewel tandenloze versnellingsbak in het leger. Lachen…..

Het is 6 februari 1958, de eerste reisgelegenheid na 06.59 moet ik nemen om volgens de instructies me te melden bij de opleiding van de Stoottroepen in Venlo.
Ik ben uiteraard niet de enige die zijn ‘vrij vervoertje’ bij de ingang van het station laat zien, ja er is nog toegangscontrole op het station.
Hoewel het er wel een zootje is, want de werkzaamheden voor het Hoogspoor zijn in volle gang en binnenkort wordt dus ook het oude, statige station gesloopt en zal in de toekomst gaan plaats maken voor het huidige met het ‘kroepoek’-dak.

Met de komst van het hoogspoor verdwijnen ook de beruchte overwegen en het rangeren, wat kennelijk altijd tussen de middag moet. Maar voor alles klaar is, zijn we een jaar of vijf verder.

De foto’s van het Station en het affiche van de NS. komen uit Beeldonline van het RAT, waarvoor mijn dank.

Op de foto uit mijn militaire paspoort is niet te zien dat ik daar geen tanden heb.. Ofwel soms?

Henk van Mierlo

Nuenen

Media