Sneeuwruimen, toen en nu

  • Datering van de gebeurtenis: In mijn jeugd resp. tegenwoordig


In mijn kinderjaren in Tilburg was het tijdens de winter ‘vaste prik' : zodra het gesneeuwd had werd de stoep geveegd.

‘s Morgensvroeg al meteen door een van mijn oudere broers of zussen maar overdag, vooral tussen de middag of na schooltijd, moest ik er uiteraard ook aan ‘geloven'.
Gewoon met een ijzeren schop.

Praktisch elk ‘huishouwe' bij ons in de Minister van Sonstraat hield zich aan deze vorm van ‘burgerplicht'.

Er waren slechts een paar uitzonderingen en dat waren elk jaar ‘dezelfden'.

Ik zal maar geen namen noemen. Degenen die er nu nog van in leven zijn kunnen er immers niks (meer) aan doen.

Ook de stoepen van de huizen aan het Theresiaplein werden (bijna) allemaal en altijd meteen sneeuwvrij gemaakt als er sneeuw gevallen was, al was het ‘s morgens nog zo vroeg.

Verschillende mensen wilden immers vóór het werk nog naar de eerste mis van kwart voor zeven en om half acht moesten alle kinderen elke dag naar de mis kunnen om (nuchter) te communie te gaan, vóór het ontbijt en voordat de school begon.

Vergelijk dat eens met tegenwoordig. Het lijkt nu eerder uitzondering dan regel dat er nog ergens een stoep geveegd wordt.
En dat ondanks dat vrijwel ‘iedereen' een sneeuwschuiver in huis heeft en strooizout en ..... meestal ook nog laarzen en een ijsmuts, zoals op afbeelding 2.

Hoe zou dat toch komen ..... ?

Ofschoon, ik mag zelf niet klagen.
Ik woon nog in een straat waar mijn zestigjarige overbuurman deze winter al drie keer, ongevraagd, ‘mijn straatje heeft schoongeveegd'. Hulde aan deze man!

Media