Louis Sparidans
- Datering van de gebeurtenis: 1929 tot 1999
Eerder schreef ik al eens over de H.Theresia van het Kiendje Jezus (oftewel van Lisieux), de patroonheilige van de parochie waarin ik ben opgegroeid en waar ik de lagere school heb doorlopen, de Pius X-school aan de Theresiastraat.
In die tijd was de naar haar genoemde kerk aan het Theresiaplein, gebouwd in de jaren 1929/31, "nog in volle glorie". Overigens, de kerk staat er nog steeds; het gebouw is alleen niet meer als zodanig in gebruik. In 1997 vond er de laatste (afscheids)viering plaats.
In 1998/99 werden in de kerk namelijk zes appartementen ondergebracht, waarbij o.a. de biechtstoelen, het glas in lood, een deel van de gewelfde plafonds en de originele gemetselde boogconstructies zoveel mogelijk werden behouden.
Het voormalige priesterkoor is geschikt gemaakt als gemeenschappelijke ruimte. Op incidentele basis worden hier culturele activiteiten ontplooid, zo is me verteld, zoals voor een expositie of een muziekuitvoering.
Eigenlijk wel een mooie (her)bestemming voor een kerk. Jaarlijks komen er in Nederland zo'n zeventig kerken leeg te staan en een groot deel daarvan wordt "doodgewoon" gesloopt. Tilburg heeft er genoeg voorbeelden van!
Alleen, het wonen in zo'n "kerk-appartement" vraagt wel wat "offers". Energiekosten ter hoogte van 500 euro of meer per maand zijn eerder regel dan uitzondering maar je woont dan wel "in hemelse sferen". Tot zover over de voormalige kerk. Het is inmiddels een rijksmonument.
Want eigenlijk wilde ik het over "ons Treeske" hebben, zoals somige oud-parochianen de H.Theresia indertijd vaak liefkozend noemden. Al heel vaak heb ik haar beeltenis "links en rechts" zien staan, zoals op de foto hiernaast.
Maar onlangs trof ik tijdens een fietstochtje, in een dorpskerkje langs onze route, een beeld van haar aan zoals ik nog niet eerder heb gezien: op het sterfbed! Om ook andere oud-parochianen te plezieren plaats ik het hiernaast onder afbeeldingen 2 en 3. Voorts nog twee fotootjes van de voormalige kerk zelf.
Treeske vindt het goed, zo fluistert ze in m'n oor.
Louis Sparidans, Grave
