Henk van Mierlo
- Datering van de gebeurtenis: 1949 - 1951
Lopen naar Opoe Tabbers
Toen mijn dochter Jolein me laatst weer opmerkzaam maakte op het boekje "Tilburg in oude ansichten" zag ik weer eens hoe Tilburg, net als elke stad of dorp overigens, in de loop van de jaren is veranderd.
Dat boekje (mijn exemplaar is de zesde druk uit MCMLXXVII oftewel 1977) gaat nog verder terug dan ik me kan herinneren. Het bevat oude ansichtkaarten uit de periode tussen 1875 en 1935.
Ik ben zelf van 1939 dus mijn vroegste herinneringen zijn uit 1943, 1944. Zo weet ik me de bevrijding in oktober 1944 nog te herinneren.
Hoewel veel typische gebouwen en straten er natuurlijk ook nog in mijn jeugd bestonden en nu vaak nog bestaan, wil ik me toch beperken tot hetgeen mij nog bijstaat hoe het vroeger was.
Ik wil u daarom meenemen op een wandeling van een kleine vijf kilometer, die ik zo eind veertiger, begin vijftiger jaren bijna wekelijks met mijn oudste zus (van 1940) maakte naar ons Opoe in Goirle, althans een voorstad daarvan: Abcoven.
We liepen dan meestal vanaf ons huis aan de H.Berkvensstraat (Theresiawijk) via de Stedekestraat en de Fraterstraat, in de volksmond het "Fratersgat", naar de overweg van de Gasthuisstraat. Dan via de Lange Schijfstraat (die toen inderdaad nog lang was: van de Noordstraat tot het Lieve Vrouweplein).
Kijk nou ben ik nog niet halverwege en ik heb sowieso al een stuk of vijf dingen opgesomd die wezenlijk veranderd zijn.
Afgezien van de omstandigheid dat ons ouderlijk huis onlangs is gesloopt en men nu in die omgeving nieuwbouw aan het plegen is, valt op dat de Theresiawijk qua structuur nauwelijks is veranderd. Goed er is veel verbouwd, maar als je op de kaart kijkt loopt het eerste stuk van onze wandeling nagenoeg langs dezelfde route.
Anders wordt het wanneer we proberen via het Fratersgat over het spoor te komen. dat gaat niet meer lukken. Vanwege het Hoogspoor gerealiseerd vanaf ca. 1958 is dit een doodlopende straat geworden.
Op onze wandeling toen gingen we steevast óver de in 1960 gesloopte voetgangersbrug (Afb 1.) in de hoop dat er een trein zou aankomen om vervolgens even in de stoomwolken te verdwijnen. Ik weet niet of machinisten het konden beïnvloeden, maar het leek wel of de locomotief extra stoom uitblies op het moment dat hij onder de brug was, zodat de rook tussen de planken van de brug opsteeg en ons alle zicht even ontnam. En dan die reuk héérlijk. Ongezond? Ik zou het niet weten, maar het roken dat ik jarenlang deed, lijkt me erger.
Maar goed, verder. Uiteindelijk is het voor die korte beentjes van ons gauw een dik uur lopen. De Noordstraat liep tot de overweg en maakte langs de fabriek van Mutsaerts een bocht naar het huidige tracé. Daar was een kruising met de Industriestraat en daar begon dus ook de Lange Schijfstraat.(Afb. 2)
Het voorste stuk links, tegenover de pastorie van de Noordhoek, was heel smal en moest daarom wijken voor de latere Noordhoekring. Daar zat ook kapper Van Mierlo (géén familie), die daarom begin jaren zestig verhuisde naar de Westermarkt in de toen nieuwbouwwijk "het Zand".
Langs het kerkhof steken we de Bredaseweg over en komen uit op het Lieve Vrouwepleintje dat tegenwoordig ook Zomerstraat heet. Dan de hoek om en via het St. Annaplein, de Nazarethstraat in, langs Huize Nazareth (Afb. 3) en via de Ruijterstraat en Abel Tasmanstraat op het Transvaalpein uit. Nu rechtsaf de Winkler Prinsstraat in die toen nog Nieuwe Goirleseweg heette. Deze begon bij de Kerk van Broekhoven I (de huidige Voltstraat) en eindigde op de grens van Tilburg en Goirle.
Bij de boerderij van Schoofs (Afb. 4) steken we de Ringbaan Zuid over die toentertijd de belangrijkste doorgaande weg van Eindhoven naar Breda was (De A58 onder Tilburg was er nog niet. Dat wordt begin jaren zeventig)
Hier gaan we de stad uit. De weg heeft kinderkopjes en daarnaast is een met sintels verhard loop- en fietspad . Nu heet dit de Tatraweg en verderop de Stappegoorweg. Op het moment dat we op het grondgebied van Goirle komen verandert de naam in de Abcovenseweg. aan de rechterkant ligt de boerderij van Boer Loos. De boerin ziet ons van ver al aankomen en het wordt een terugkerend ritueel: ze snijdt voor ons een mooie bos dahlia's uit haar eigen tuin. Die nemen we mee naar Opoe die honderd meter verder links woont (Afb. 5 rechterhuis) en ons met open armen opwacht.
We mogen zelf altijd water tappen uit de grote koperen pomp in de keuken voor de thee. Daar krijgen we een lekker snee peperkoek bij en als we willen ook een boterham.
Na een uurtje wordt de terugreis aanvaard. Maar dat bewaar ik voor een volgende keer als we terug gaan over Broekhoven en het Piuslein.
Henk van Mierlo
Nuenen
De foto's zijn met dank overgenomen uit BeeldonLine van het Regionaal Archief Tilburg
