Eén van vele Theresianen….(2)

  • Datering van het verhaal: 1960-2008

In mijn vorige bijdrage op het "geheugen" bezochten wij de wijk Theresia. We nemen nu de draad weer op na de roerige oorlogsjaren. De Nederlandse welvaart zit in de lift.

Ad zijn oudere broers Wim en Jo zijn inmiddels werkzaam in de "bouw" en helpen mee aan de opbouw van Duitsland(vanuit Limburg). Hun vader Antoon en broers Toon en Harrie beoefenen eveneens het edele bouwvak.

Het is begin vijftiger jaren en Tilburg wil een nieuwe wijk "uit de grond stampen". De inschrijving wordt gegund aan het Rotterdamse bouwbedrijf van Vliet en Dulst. Antoon, Toon en Harrie gaan alle drie aan de slag bij van Vliet en Van Dulst. Ad hoorde hen roemen over de betere beloning in de bouw en besluit zijn vader en broers te volgen. Het kwartet bouwden op deze manier mee aan de opbouw van de wijken "het Zand, de Reit en het Wandelbos".

Op een geheel ander gebied besluit Ad eveneens zijn broers te volgen, hij wordt het eens met zijn Rietje en zij trouwen 1963. De bouwactiviteiten zijn inmiddels verplaatst naar een nieuwbouwwijk in Breda. Tegenover de Hero-fabrieken werd een geheel nieuwe wijk gebouwd. De broers gaan met hun fietsen naar het station en van daaruit met de trein naar Breda. De vader heeft deze stap niet meer gezet, hij genoot inmiddels sinds 1960 van zijn welverdiende AOW.

In hun eerste huwelijksjaar werden Ad en Riet geconfronteerd met een zeer strenge winter. De bouwvakkers kwamen hierdoor ruim drie maanden in de "vorstverlet". De inkomsten waren hierdoor fors minder.

In 1964 werd hun huwelijksgeluk bekroond met zoon René. Ad volgde zijn broers eveneens qua woonlocaties in de Oude Langstraat. De woningsnood was enorm hoog, geen gebrek in dit geval, de tuin was groot genoeg. Achter in de tuin werd een houten (prefab) huis opgetrokken. Ad en Riet gingen wonen op Oude Langstraat 81A. Pa en Ma woonden op nummer 81, broer Harrie op nummer 79 en broer Toon op 87.

Ad ging later (eind zestiger jaren) samen met zijn broer Harrie aan het werk in Duitsland. Dit keer zijn deze werkzaamheden vrijwillig. De enige drijfveer om het verder op te zoeken is de hogere geldelijke beloning. Duitsland is begonnen aan een enorme opbouw van de infrastructuur. Hiervoor zijn mensen nodig die daaraan meewerken. De Duitsers maakten bij voorkeur hier hun handen niet(meer) aan vuil. Men kon veel of nog meer verdienen, het nadeel van het laatste was dat je dan nergens voor verzekerd was. De broers hielden het drie jaar vol. In het holst van de zondagnacht vertrokken zij, om 's morgens op hun werkplek aan te komen. Op vrijdag werd de reis naar huis aanvaard. De kleding werd dan gewassen, de plunjezak volgeladen met blikken soep, knakworstjes, smac en andere snel te bereiden gerechten. En zondagnacht begon het weer van vooraf aan. Men begon 's morgens vroeg en bereidde na het werk zijn eigen potje op geïmproviseerde kooktoestellen. Dronk nog wat een ging te bed. De broers wisten maat te houden, vooral met dat drinken ging het nogal eens fout bij de zogenaamde Duitslandgangers. Het meegebrachte loon was dan nog lager dan men in Nederland zou hebben verdiend....
De broers reden met hun Kevertje naar huis met hun goed gevulde loonzakjes voor moeder de vrouw. Dit was forser gevuld dan dat van de collega's die in Nederland werkten. Wat ze niet wisten, was dat dit later gevolgen zou hebben voor hun AOW....

Op nummer 79 ( Oude Langstraat) hadden respectievelijk gewoond, de vader en moeder, zus Annie (broer Toon en zijn Paula ging bij haar inwonen toen zij trouwden), Zij woonden hier later tot 1952 zelfstandig met hun drie kinderen. Toen kwamen er Harrie en Mien in te wonen. Inmiddels waren de huisjes 79 en 81 constant verbouwd, de bewoners waren niet voor niets bouwvakkers...

Ad en Rietje verhuisden later naar nummer 79 en pa en ma gingen in de tuin wonen op nummer 81a. Broer Harrie verhuisde van nummer 79 naar nummer 81. De volgend stek voor het gezin in opbouw van Ad en Riet was een flat aan de Bieslookweg. Gevolgd door het plan om te verhuizen naar nummer 89, eigendom van broer Toon. Tenslotte ging dit niet door omdat de broers het niet eens konden worden over de prijs (Vooral nadat Ad was begonnen met verbouwing en zijn broer dit graag wilde verzilveren). Daarnaast was er fors achterstallig onderhoud, de gasleiding moest hoognodig vervangen worden. De sanctie zou zijn dat het huis niet meer aangesloten zou worden op het gasnet. Het was juist op het moment dat het stadsgas werd vervangen door aardgas.

Na anderhalf jaar werd de flat verlaten om terug te verhuizen naar de Oude Langstraat. Niet nummer 89, maar 54 werd de nieuwe woonlocatie. Dit huis was net verbouwd, dus het echtpaar kon rustig verder hun gezin opbouwen. We zitten inmiddels in 1970 als hun dochter Diane wordt geboren. Riet en Ad gaan als semi-hobby op hun nieuwe woonadres een kennel houden. Hierbij gesteund door de inwonende jongste broer van Riet, Toon.

Ad heeft ondertussen de bouwplaats verlaten en is tijdelijk werkzaam geweest in Etten-Leur op een glaswolfabriek voor een periode van 2 jaar. Hierna gaat hij werken bij de "Ketel", betonfabriek Ketelaars in Udenhout. Hij gebruikt zijn bouwervaring om de betonelementen af te werken. In 1986 werd hij afgekeurd en woonde dan inmiddels in de Diepenstraat op het Korvel. (Schoon)broer Toon, nog steeds inwonend, overlijdt in 1992. In datzelfde jaar verhuist het gezin naar de nieuwe wijk de Reeshof en strijken neer in de Leekstraat.

In 1997 wordt het eerste kleinkind Kim geboren. In 1999 volgt Jeske als tweede kind van dochter Diane. In 2000 wordt de stamhouder Bart geboren bij zoon René. Het echtpaar is gelukkig met hun kinderen en kleinkinderen. Buiten het feit dat Ad afgekeurd is, geniet het echtpaar van alles wat hen geboden werd.

Dan blijkt dat Ad lijdt aan een ongeneeslijke en vooral slopende ziekte. Hij blijft optimistisch, maar verliest de strijd. Op 18 juli 2007 overlijdt hij, van zijn oogappel Diane heeft hij per telefoon afscheid moeten nemen. Zij was op vakantie en was helaas te laat.

Drie dagen na het overlijden van Ad, overleed zijn broer Toon. Er volgden een enorme zware periode voor Riet, Diane en Edwin, René en kleinkinderen Kim(10), Jeske (8) en Bart (7).

Oma Riet heeft inmiddels anno 2008 de zaken (weer) op een rijtje en wijdt zich aan haar hobby's. O(pa) Ad op het geheugen van Tilburg....Voor zijn familie en vrienden meer dan één van velen.......

Rien van der Heijden
December 2008 (200)

Met dank aan:
Diane, tante Riet
Werkgroep, Theresia, in de schijnwerpers

IEDEREEN FIJNE FEESTDAGEN EN EEN GELUKKIG 2009..........

Foto 1:
Ad met zijn vriend en straatgenoot Gust de Rooij
Foto 2:
Don (man Annie),zus Riet, vader Antoon, zuster Annie en Ad (achterste rij)
Joep (zoon Toon), Corrie (dochter van Annie), broer Harrie
Foto 3:
Ad en zijn Riet
Foto 4:
Pasfoto Ad
Foto 5:
De eerste eigen auto van Ad en Riet
Foto 6:
Het witte huisje had de nummers 79 en 81. (Is inmiddels vervangen door één woning)
Foto 7:
De plaats van de buren op de nummers 83-85 Oude Langstraat. Op de achtergrond de keuken van de woning 81
Foto 8:
Overburen, lange tijd is in dit pand een winkel gevestigd geweest. Eerste instantie van "Huubke van Dongen", daarna van familie van Wiel, een broer van Rietje.
Foto 9:
Het pand nummer 54