- Datering van het verhaal: Medio veertiger jaren
Ook voor jou is er onderdak
Het is december tweede helft veertiger jaren, en eerste Kerstdag in het bijzonder. Het is koud en het is een echte witte Kerst. Een Kerst als een sprookje, maar niet voor iedereen
In de St, Anna parochie werden de todden en andere verkoopbare spullen opgehaald door Kees Verwey. Hij begon 's morgens vroeg met zijn tocht door de wijk en rond een uurtje of twee ging hij de spullen wegbrengen naar de opkopers. Met het ontvangen geld in zijn zak ging hij naar de kroeg. Hier zaten zijn "maten"(lees: "uitzuipers") in blije verwachting op hem te wachten. Op deze manier ging Kees redelijk aangeschoten en platzak naar zijn pension "Hobbeman". In dit particulier pension in de Capucijnenstraat verbleef hij met nog zes andere. Zij konden hier terecht van 17.00 tot 10.00 uur 's morgens. Op dit tijdstip werden ze weer de straat opgestuurd. Weer of geen weer.
Mevrouw Sleegers-de Kort had een winkeltje in deze Capucijnenstraat. Zij kon dit gerommel en meegeprofiteer niet langer aanzien. Zij adviseerde Kees om zijn geld voortaan bij haar te brengen. Zij zou het beheren en hij kon dagelijks opnemen wat hij dacht nodig te hebben. De kroegmaten van Kees vonden dit een minder goed plan. Zij waarschuwden Kees en vroegen hem of hij dit wel vertrouwde. Hierbij woog hun eigen belang zwaarder dan het belang van hun "maatje "Kees". Door deze opmerking kwam Kees in een tweestrijd, hij kwam daardoor soms wel zes keer per dag zijn geld tellen. Dat werd de winkelierster, met al haar goede bedoelingen, een beetje te gek. Zij sprak met Kees af dat hij één keer per dag kon langs komen om zijn "bankzaken te doen". Zo geschiedde, de maten minder gelukkig en Kees ervoer "wat" geld achter de hand als prettig.
Zo werd het eerste Kerstdag, om 10.00 uur stond Kees in de winkel. Deze was altijd open, dus eveneens op eerste Kerstdag. Mevrouw Sleegers-de Kort vroeg Kees wat hij kwam doen. Hij vertelde haar dat het café op eerste Kerstdag gesloten was en dat hij in het pension pas om 17.00 terecht kon. Goede raad was duur en Kees werd uitgenodigd om samen met de familie de Kerstdag door te brengen. Na afloop gaf hij aan nog nooit zo lekker gegeten te hebben. Het traditionele konijn was hem goed bevallen. De kinderen hadden met verbaasde gezichten alles gevolgd en deelden de mening van hun ouders niet. Maar ze begrepen wel dat het zo goed was. Iemand met kerst in de kou laten staan, vonden zij geen pas hebben. Zo was het een eerste Kerstdag waarbij de kerstgedacht optimaal aanwezig en uitgevoerd was.
Voor Kees was er onderdak. Wie deelt wat hij heeft, is waard dat hij leeft....
Fijne kerstdagen en veel geluk en gezondheid voor 2008 en de jaren daarna.
Rien van der Heijden
2007
Met dank aan: Joke en Wil.
Foto: Echtpaar Sleegers voor hun winkel "St Anna".
Zie ook op onze site:
"Wel in de hemel, maar..."
"De spil van St. Anna"
"Even snel handelen"
"Eerste Rooms Katholieke crematie"