- Datering van de gebeurtenis: Schrijfwedstrijd 2007
Dit verhaal werd ingezonden voor de schrijfwedstrijd 'De zomerse geheimen van Tilburg'. Deze wedstrijd is onderdeel van 'Tilburg Schrijft', een samenwerking van Cultuurmanifestatie Tilburg 2007 en OBT Midden Brabant.
Ik hè un waashout geòrreve.
Naa wit ik nie of der meense zèn die nie weete wè un waashout is, mar dè is zo-nne knèèperd waormeej ge vruuger de waas öt hêet waoter hòlde. Laoter zèn der van die mesjiens gekoome waor ge de waas meej kunt doen, mar ons moejer heej aatèj ut waashout bewaord. Dè komt omdèt-ie bè ons töös ok wier gebrökt um ons in-t gereel te haawe. Wèj kosse as kènder naomlek klôote en ons moejer waar nie aatèj blèèj meej dè geklôot. Dan zi-se mistal: "Oppaase of sebiet vat ik dun mattekloppert". Mar ze zi ok wèl: "Oppaase of sebiet vat ik ut waashout!". Dè waar gelèèk durre compassie.
Dan motte hil diejen reutemeteut ok in höös hèn, aanders is oewe strèèt gaa gestreeje.
Naa waare wèj as kènder nie van giestere. Omdè-me kosse raoje dè ons moejer oovernuut wir us kos gaon drèège, naome wèj vurzörrege.
Alleej, toen ons moejer vont dè-me awir vusteveul zaate te donderjaoge wier ze kaot èn zi-se vur den zovuste kêer: "Oppaase of sebiet vat ik dun mattekloppert". Wèj laage: "Hahaha, dè kunne gij nie vèène, dè hèn wèj zuuk gemòkt. Wier ons moejer kaojer. "Dan vat ik ut waashout!". Meens, wèj bezêeke ut bekaant. "Hahaha, dè hèn wèj ok zuuk gemòkt". Soodeju, ons moejer waar dikzat kaot, mar naa waar ze der lillek meej afgespanne! Der waar gin bröönen èèrem mir te haole. K-weet nie goet mir wèt-ur ammòl gezeej wier, dè stikt ok nie zoo naaw, mar ons moejer wier zôo kaot dè ze ut paak kòffie wè ze in durre haand ha öt kaojeghèt naor onze harses smêet.
Toevalleg dè-me vur ut durke naor ut portje stin. Dè waar un durke meej un raom der-in. Naa vuulde gullie um meschient koome. Wèj ok. Döke dè wè din man! Vlôog hil diejen paak kòffie dur dè raom. Allêeneg van den klap krêegde a kòppènt! W-waare ammòl van ons apperepoo. Zôo zèèn-me zuut gaon speule èn ons moejer gong rööme. Wèl han-se nòg kaot gezeej: "As onze vadder dees kepòt raom zie, is ut kòt te klèèn!" Zè beswier dè m-ons kuntje zun vaore!
Ge meut-t gelêûve of nie, mar toen nêepe w-um un bietje. We wiese; as onze vadder kaot wier dan wier der niemir gelaage. Dan krêe-me vur vèèf cènte.
Ik hè zèllef nôot gin peut gebeurd... nie van ons moejer èn nie van onze vadder... mar ik hè onze vadder wellus êen van ons naor boove zien bosse. Dè hèt-ie fèètelijk mar êene kêer gedaon, mar dan ok rèècht ur teegenòngeröst naor boove toe. Dan schèète zeuve kleure stront, dè kan-k oe wèl vetèlle. Ik verkôop ginne lulpraot hurre!
Saoves kwaam ie töös. Onze vadder kwaam aatèj aachterom.... dur ut portje. Dè-s un bietje aoreg omdè-t portje aon den vurkaant zaat. Afèèn.... meejde-w um zaage wiese-w ut. Zun bakkes waar gelèèk unne kòp azèèn. Ons moejer zaag de tisse: ‘Naa hè-me ut... naa zèè-de-gullie der meej genaajd'.
"Wie heej gatsamme dè raom verinnewêert?", raosde onze vadder.
Netûurlek kosse wèj as kènder goet niereke, mar liege dè zaat nie in ons aord. W-wêeze gelèèk naor ons moejer èn zin vur den irlekhèj : "Ons moejer heej un paak kòffie dur ut raom gekieperd.".
Toen blêek wèl dè ons moejer der himmòl nèffe zaat.
"Zèè de naaw besoodemieterd", zi onze vadder teege ons moejer. Ons moejer krêeg ut goe ötgemeete.
Begrêepe din-me dè onze vadder ginne rèèke Jan Koole waar èn dè un nuuwt raom nie kwaam ongewaajd. Laote maoke waar nie goejkoop èn zèllef ripperêere waar zo-n kerwaaj wèt-ie sjuust nie nôodeg haj. Hè ha genog te wèèereke. Vurlôopeg wier der gin nuuw raom ingedòcht.
Dè di ons moejer opstööven as unnen zak meej vlooje. Zè kwêek dèt-ie goej lulle ha, onze vadder. Zè mos hil den dag meej laastege kènder ònpertèèje èn naaw waar se ok nòg den pierwörrem ok, swèls dèt-ie ons mos ònvatte, omdè-me-t begaojt han.
Dè-me zo lèèp waare intèts te döke, kos gin komplemènt lèèje. Dè nie nèè. Mar bèj onze vadder waar den grotsten braand der wèl aaf.
Ons moejer is vendaogse-daog nòg nie öt de tèèt. Zè vènt dè ge van vööl waas ginne praot mot maoke. Dè vènt ze vaast ok van ut waashout. Zè is nie dikkels mir kaot ... op slòt van zaoke zèè-k gin brak mir... mar dees vetèssel... a-se ut heurt... vèèregt verèkkes veul van ons moejer. Dè daankt mèn de stoep.
K-gao nie wòchte of dè-k prèès hè... neeje... k-hè ut waashout mar wir us zuuk gemòkt...