Stadsmuseum Tilburg
- Datering van de gebeurtenis: november 2005
Nathalie: wie is die... Meneer Hein?
Mv Til van Son: je had ááwe Hein en jonge Hein... En ááwe Fráás en jonge Fráás.
Frans van Gender: dat is den directeur van het fabriek. Zo hadden we ook meneer Frans en meneer Louis, dat waren allemaal directeuren van den Enneking. Als je nou wever was en je haalde de schietspoel uit je weefgetouw en je deed ‘r een nieuwe schietspoel inzetten dan bleef daar wel eens een klein beetje garen opzitten, gesponnen garen. Je deed dan een paar keer zó (hij moffelt pantomime de draad stiekem weg), dan kwam "hij" en dan zei die: hee, Jantje, dà heej àmmol geld gekost!!
Frans Janssens: ...En hij liep daar door het fabriek en toen moest er een naar de tandarts en die had dat zo geregeld met de afdelingschef. Dus hij kwam die deur uit, met zijn jas aan, en loopt zo in de armen van ááwe Hein: hee, manneke, waar ga-de gij naartoe? Ga-de gij een halven daag... Ja, zei hij toen, drie halve dagen per dag! Ha-ha! Komt er op een dag eentje, want der was een baby bij hem geboren en dat ging hij vertellen tegen Hein. Mooi, zeej-tie, hij komt toch wel hier werken straks, zeker? Ha-ha!
Joey: dacht u nooit eens van: ik heb er genoeg van hier?!
Mw Til van Son: nou nee. Toentertijd werkte een meisje tot ze ging trouwen. En dan was het over. Want ook je eigen vriendinnen vonden dat je niet hoorde te werken als je eenmaal getrouwd was.
Joey: maar hoe kwam je dan aan geld?
Mw Til van Son: van je man. Die moest gewoon blijven werken, hoor.
Joey: u moest dan voor de kinderen zorgen?
Mw Til van Son: ja. Het gezin en het huishouden, zo was dat vroeger. Ik was 18 jaar.
In opdracht van het Stadmuseum, voor het ‘Geheugen van Tilburg’, heeft de Werkgroep Saanderdaags kinderen gevraagd oud-textielarbeiders te bevragen over hun arbeidsverleden. De deelnemende kinderen komen uit groep 8 van de basisschool te Hasselt. De oud-textielarbeiders zijn woonachtig in verzorgingshuis ‘Den Herdgang’ of betrokken bij het Textielmuseum.
