Piet van Beers
KOMPJOETEREN:
Ak bèùte nie tèùniere kan,
te koud te smèrrig of te nat
èn…ik hoef gelukkig meej
“Ons Keej” nie vur en bodschap
nòr de stad,
dan krèùp ik aachter de Pee Cee.
As ik lang zat nòr die toetse staor
krèèg ik op den duur
men gedicht wèl klaor.
Ik gooi et wèg of ik bewaor
de reegels die ik kan gebrèùke
èn…die nie al te kwòlek rèùke.
As “Ons Keej” dan zich wir heej gemèld
dan vraogt ze: Wie heej ter gebèld”
Èn dan begint et gefoeter…. “
Komes aachter dieje kompjoeter”
Kèkt es wèk gekocht hèb vur men gèld”.
Zô nou èn dan lòpt ie wir vaast. ´
kzom dan wèl kunne schiete.
Ik maok me dan wir vuls te druk
èn dès nie goed vur Piete.
Ik maok nou mar gaaw de toffel klaor
ast tèèd is vur et eete.
De bui die zakt dan wèl wir wèg
èn ooverboodig kommentaor
is fuunest vur vel poo-eete.
-----------PJM------------
KOMPJOETEREN:
Als ik buiten niet tuinieren kan,
tekoud te smerig of te nat
en…ik hoef gelukkig met
“Ons Kee”niet voor
´n boodschap naar de stad,
dan kruip ik achter de Pee Cee.
Als ik lang zat naar die toetsen staar
krijg ik op den duur m´n gedicht wel klaar.
Ik gooi ´t weg of ik bewaar
de regels die ik kan gebruikenen…
die niet al te kwalijk ruiken.
Als “Ons Kee” dan zich weer heeft gemeld
dan vraagt ze: ” Wie heeft er gebeld”?
En dan begint ´t gefoeter….“
Kom eens achter die kompjoeter”
Kijk eens wat´k gekocht heb voor m´n geld”.
Zo nu en dan loopt ie weer vast.
´k zou´m dan wel kunnen schieten.
Ik maak me dan weer veel te druk
en dat is niet goed voor Piete.
Ik maak nu maar gauw de tafel klaar
als ´t tijd is voor ´t eten.
De bui die zakt dan wel weer weg
en overbodig commentaar
is funest voor veel poëten.
-----------PJM