Piet van Beers
MÈÈPESAANT AL VIER KEER ÈLF.
DÈS NIE NIKS…ZÈG NAA ZÈLF.
Irst kosse wer nie meej öt de voete
èn wast et: Kèèke hoetie kèkt.
Naa weete we hoeme fiste moete
èn hèbbe me vier keer elf berèkt.
We meuge frêet zèèn op ons èège.
Gon elk jaor wir op “sjanternèl”.
Wè kèèke wèl, maar nie mir zwèège,
meej de Prins zene raod èn hèùskapèl.
Èn ieder jaor gòn we meej zen alle,
enen dag of vier öt onzen bol.
We douwe deur…haawe et gònde
èn maoke de vèèf èn vèftig vol.
We maoke ons èège nog nie sappel.
Beeter gek geprôt…dan gèk gedaon.
Èn….as et goed blèèft akkedeere,
dan mèùkele vèrder mar wir aon.
----PJM----
Intussen al 44 jaar carnaval
Dat is niet niks
Eerst konden we er niet mee uit de voeten
en was het :Kijken hoe hij kijkt.
Nu weten we hoe we feesten moeten
en hebben we vier keer elf bereikt.
We mogen trots zijn op ons zelf.
Gaan elk jaar weer op “sjanternèl”.
We kijken wel, maar niet meer zwijgen,
met de Prins zijne raad en huiskapel.
En ieder jaar gaan we met zijn allen
een dag of vier uit onzen bol.
We duwen door…houden het gaande
en maken de vijf en vijftig vol.
We maken ons zelf nog niet sappel.
Beter gek gepraat…dan gek gedaan.
En….als ’t goed blijft accorderen
dan “mèùkele” me verder maar weer aan.
----PJM----