Piet van Beers
Mee nòr de naachtmis.
'k Waar aamper pas twee törve hôog.
Toen ik, mee nòr de naachtmis moog.
'n Uur te vruug gonge we al
vur 'n goei plotske bij de stal.
Daor zaat ik me dan te vergaope
òn de kemêel èn òn de schaope.
Terwèèl munne rug vol kriebels krôop
as 't kèrsvèt op unnen hèrder drôop.!!!
M'n mògske knorde...ge moet weete
Dègge vur de kemunie, nie mocht eete.
Ik docht:...wörrom prikt ie zô lang.???
Want....ik was stiekem vuls te bang
dè't pitje thèùs, onder 't kenèèn
messchien wèl es te hôog kos zèèn.
Dè kreeg 'k mar nie
öt m'n gedaachte!!!!
al laage de hèrderkes bij naachte.
Te lange liste was't gedaon.
Ons moeder was al wèggegaon.
Waorveur???, dè kunde toch wèl raoije....
Om thèùs 't kenèèn vast òn te braoije....
Dan sneejze irst de witte mik.
't Kuntje daorvan, dè kreeg ik.
De smaok daorvan, vergeet ik nôot
nao alle daoge roggebrôod.
A'k't aachteraaf bekèèke moet
dan vierden wij de Kèrsmis goed.
Mee 'n knèntje zèlf vètgemist
was dè vur ons, gewèldig fist.
Naa....ist fonduu, of barbekjoe.
Alles volop èn toepertoe.
Dörrom besèfte ik laoter pas.
Hoe fèèn 't vur ons, mee Kersmis was.
===========================
Vrij bewerkt, door PJM.