Mieke-Nelie van der Heijden
- Datering van de gebeurtenis: 1600-1900
Voor verkeers- en geweldslachtoffers worden tegenwoordig langs de weg
vaak on-officiële rouwmonumenten gemaakt: bloemen, briefjes, kaarsen, knuffels ... Je ziet ze overal in Europa en Amerika. Ook op verschillende plaatsen in Tilburg, Udenhout en Berkel-Enschot kom je ze af en toe tegen. Vaak verdwijnen ze na een tijd, soms blijven ze erg lang in stand.
Bij de Heikese Kerk is aan de kant van de Paleisring een officiëel Rouwmonument te zien, dat nog regelmatig wordt aangvuld en aangepast:
een soort vitrinekast met persoonlijke herinneringen aan mensen, die door zinloos geweld om het leven zijn gekomen. (een vraag: bestaat er ook zinvol geweld ?)
Toen Koning Willem II (geboren in Den Haag 1792) in 1849 in de Bisschop Zwijssenstraat in Tilburg overleed, werd als aandenken aan hem onder andere een rouwprent gemaakt door (kunstenaar ?) J. van Reness. De Rouwsymboliek van die tijd is er goed in terug te vinden : de knekel, de zandloper, de zeis en de treurwilg ...
Het Regionaal Archief Tilburg bewaart ook dit soort 'erfgoed' van onze stad. (1)
Dat geldt bijvoorbeeld ook voor het Rouwbord dat gemaakt is voor
Arnoldus van Vessem, die in 1548 in TIlburg is geboren en in 1608
in Heeswijk overleed. Hij was Abt van de Abdij van Berne in Heeswijk.
Op het rouwbord is zijn eigen wapen te zien. (2)
Iets anders is het - algemene - Rouwbord van het Handboogschuttersgilde Sint Sebastiaan van omstreeks 1775. Dit hing in de 18e eeuw in het Gildelokaal in de Herberg 't Zwaard aan de Markt in Tilburg. Afgebeeld is
de Heilige Sebastiaan, die volgens de legende aan een boom werd gebonden, links het wapen van Tilburg en rechts het familiewapen van de Heren van Tilburg. (3)
Zo zie je maar, dat het rouwen van alle tijden is. Maar elke tijd doet het op zijn eigen manier ...
Bronnen: RAT.
